Toren van Jericho

De Toren van Jericho is een 8,5 meter hoge stenen constructie op de archeologische site van Tell es-Sultan, gebouwd in het Prekeramisch Neolithicum A. Hij is gedateerd tussen 8300 en 7800 v.Chr. en is daarmee de oudst bekende toren ter wereld.

Toren van Jericho
Sjabloon:Caption
Situering
Land	Westelijke Jordaanoever
Locatie	Tell es-Sultan
Coördinaten	31° 52′ NB, 35° 27′ OL
Dichtstbijzijnde plaats	Jericho
Informatie
Datering	8.000 v.Chr.
Periode	neolithicum
Vondstjaar	1952
Vinder	Kathleen Kenyon
model van de toren
Portaal    Archeologie

De toren maakte deel uit van een muur van ongeveer drie meter hoog, waarvan het doel onduidelijk is. De Muur van Jericho werd ontdekt door John Garstang tijdens opgravingen van 1930 tot 1936. Hij suggereerde dat dit de in het boek Jozua van de Bijbel beschreven muur was, en dateerde hem rond 1.400 v.Chr.

Kathleen Kenyon ontdekte tijdens opgravingen tussen 1952 en 1958 de toren die tegen de muur was gebouwd. Ze leverde bewijs dat beide constructies veel eerder dateerden, namelijk tot het neolithicum, het laatste deel van het stenen tijdperk, en dat ze deel uitmaakten van een vroege proto-stad. De toren benadrukt het belang van Jericho voor het begrijpen van de nederzettingspatronen aan het einde van het Prekeramisch Neolithicum A in de zuidelijke Levant.

Bouwwijze

De toren is gebouwd van onbewerkte stenen. Binnen in de toren bevindt zich 's werelds oudste bekende trap met 22 treden uit bewerkte stenen platen. De toren is kegelvormig, heeft een diameter van bijna 9 meter aan de basis afnemend tot 7 meter aan de bovenkant, en wanden van ongeveer 1,5 meter dik. De bouw van de toren heeft naar schatting 11.000 werkdagen in beslag genomen.