Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Tweede tempel (Hebreeuws: בֵּית־הַמִּקְדָּשׁ הַשֵּׁנִי, Beit HaMikdash HaSheni), ook wel Tempel van Herodes, was de tweede Joodse tempel. De Tweede tempel heeft 585 jaar bestaan, van 516 v.Chr. tot 70 n.Chr.,[1] hoewel sommige joodse kringen geloven dat de Tweede tempel slechts 420 jaar bestond, van 352 v.Chr. – 68 n.Chr.[2] De periode van de Tweede tempel wordt ook wel Zugot genoemd.
De eerste tempel, de tempel van Salomo, werd verwoest bij de vernietiging van Jeruzalem door de legers van Nebukadnezar II in 587 v.Chr. Na de verovering van het Babylonische rijk stonden de Perzen de bouw van een tempel toe. Dit werd onder Zerubbabel ter hand genomen. De tempel zou ingewijd zijn op 12 maart 515 v.Chr., waarna ook de tempeldienst met zijn offerandes hervat kon worden. In het boek van Ezra wordt vermeld dat deze tempel veel bescheidener was dan de tempel van Salomo en er werd zelfs gehuild als men dacht aan de prachtige tempel van weleer.
De Perzen gaven een deel van de geroofde tempelinventaris terug. In deze tempel heeft de ark van het verbond nooit gestaan, omdat deze vanaf de periode rond de verwoesting van de Tempel van Salomo verdwenen was.
Antiochus IV Epiphanes, de koning van de hellenistische Seleuciden, eiste na een opstand in 168 v.Chr. de tempel op voor de dienst aan Zeus en liet er varkens slachten. Een grotere belediging voor de joodse godsdienst is haast niet denkbaar en dit vormde de aanleiding voor de Makkabeese opstand (167 v.Chr.), die uiteindelijk leidde tot een korte periode van onafhankelijkheid onder het huis der Hasmoneeën. Reeds in de eerste jaren van deze opstand veroverde Judas Makkabeüs de tempel op de Seleuciden. De tempel werd gereinigd en opnieuw ingewijd (164 v.Chr.). Joden herdenken deze gebeurtenis met het chanoekafeest.
De Tweede tempel werd diverse malen uitgebreid en gerenoveerd. Nadat de Romeinen een definitief einde gemaakt hadden aan het Hasmonese rijk, werd Herodes I in 63 v.Chr. vazalkoning van Judea. Aan het begin van zijn regering bouwde hij direct naast de tempel de Antoniaburcht. In zijn negentiende regeringsjaar (20-19 v.Chr.) startte hij een ambitieuze herbouw van de tempel, waarbij het tempelcomplex op de Tempelberg flink werd uitgebreid, gerestaureerd en verfraaid. In 10/9 v.Chr. werd de tempel opnieuw in gebruik genomen. Bieke Mahieu dateert het werk aan het tempelgebouw zelf vanaf 25 v.Chr. en dat aan de omringende gebouwen op 19 v.Chr., waarbij de wijding van beide in november 18 v.Chr. zou hebben plaatsgevonden.[3] De bouwactiviteiten duurden nog voort tot ver in de eerste eeuw n.Chr. Volgens Johannes 2:20 was er in de tijd van Jezus al 46 jaar aan gewerkt. De tempel en voorhoven waren pas geheel af in het jaar 64. Toen de tempel eindelijk voltooid was, gold hij als een van de schitterendste architectuurcomplexen van het Romeinse Rijk en trok van heinde en verre bewonderaars. Ook in het Nieuwe Testament wordt aan de pracht van de tempel gerefereerd.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
