Loading AI tools
Italiaans filosoof Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Umberto Eco (Alessandria, 5 januari 1932 – Milaan, 19 februari 2016) was een Italiaanse schrijver en semioticus. Hij behoort tot de bekendste Italiaanse schrijvers van zijn tijd.
| Umberto Eco | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
Eco in 1984 | ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 5 januari 1932 | |||
| Geboorteplaats | Alessandria, Piëmont | |||
| Overleden | 19 februari 2016 | |||
| Overlijdensplaats | Milaan[1][2] | |||
| Land | Italië | |||
| Handtekening |  | |||
| Werk | ||||
| Bekende werken | De naam van de roos De slinger van Foucault | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Eco werd geboren in het Noord-Italiaanse gewest Piëmont. Hij ontving salesiaans onderwijs en studeerde middeleeuwse filosofie aan de Universiteit van Turijn. Hij was tot 2008 hoogleraar in de semiotiek aan de Universiteit van Bologna. Eco werd katholiek opgevoed, maar brak later met de kerk. Hij omschrijft zichzelf als onconfessioneel religieus.[3]
Als schrijver brak Eco in 1980 internationaal door met zijn roman Il Nome della Rosa (De naam van de roos), een spannende detectiveroman die zich in 1327 afspeelt in het kader van de strijd tussen het centrale gezag van de Rooms-Katholieke Kerk en verschillende stromingen daarin die met geweld werden onderdrukt. De historische achtergrond wordt uitgebreid geschetst. Het boek ademt het ritme van het kloosterleven en de hoofdstukken zijn ingedeeld naar de gebedstijden binnen de kloostermuren.
Een tweede roman, De slinger van Foucault, speelt zich af in het heden, maar gaat vooral over de erfenis van de tempeliers en de rozenkruisers, laat-middeleeuwse mystieke bewegingen.
Daarnaast zijn van Eco nog een aantal bundels met essays verschenen en vijf romans: Het eiland van de vorige dag (1995), Baudolino (2001), De mysterieuze vlam van koningin Loana (2005), De begraafplaats van Praag (2010), en Het nulnummer (2015). In 2001 schreef hij samen met de gepensioneerde aartsbisschop van Milaan, Carlo Maria Martini het boek Geloven of niet geloven: een confrontatie.
Eco stond tevens te boek als een autoriteit op het gebied van James Bond.[4] Hij kreeg in 1998 de exclusieve Duitse onderscheiding "Pour le Mérite". Enkele jaren voordien, namelijk in 1985 ontving Eco reeds een eredoctoraat aan de KU Leuven. Eco was tevens schrijver van kinderboeken.
In 2012 ontving hij de Vrede van Nijmegen Penning. Eco overleed op 19 februari 2016 op 84-jarige leeftijd.[5][6]
Eco deed ook onderzoek naar het Esperanto: "Vroeger dacht ik dat een plantaal geen nut kon hebben. Toen ik het Esperanto wat nader ging bekijken, merkte ik echter dat ik mijn mening moest herzien."
Alleen het jaar van uitgave in Italië is vermeld.
Fictie
Non-fictie
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
