Loading AI tools
Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Waterzuivering is het verwijderen van stoffen uit water.
Waterzuivering bestaat in verschillende gradaties van natuurlijke zuivering tot aan door de mens geforceerde zuivering. Water heeft weliswaar een zelfreinigend vermogen, maar wanneer het water te sterk vervuild is, is extra kunstmatige waterzuivering gewenst, opdat fauna en flora in en om het water zich kunnen herstellen. De zuivering kan ingedeeld worden naar de te bereiken zuiverheidsgraad: van min of meer schoon tot ultrapuur.
Bij waterzuivering wordt in eerste instantie een onderscheid gemaakt tussen het verwijderen van vast materiaal en van opgeloste stoffen uit het water. Vast materiaal dat zwaarder is dan water, zoals stof, zand, plantenmateriaal en fecaliën, bezinkt in het water. Vaste stoffen blijven ook achter in de bodem wanneer regen of afstromend water de bodem indringt, vooraleer dit water op een andere plaats weer bovenkomt.
Water in de natuur bevat allerlei micro-organismen. Deze zorgen ervoor dat de organische stoffen in het water na verloop van tijd worden afgebroken. Dit proces wordt biologische zelfreiniging genoemd en berust op een ongestoorde werking van voedselketens waarbij afvalstoffen van het ene organisme dienstdoen als voedsel voor het andere organisme.
Voor het verteren van afvalstoffen hebben de meeste micro-organismen zuurstof nodig. Daarom zal dit natuurlijke zuiveringsproces beter verlopen in goed belucht water - zoals een klaterende bergbeek - dan in stilstaand of warm water waar de zuurstofconcentratie veel lager is.
Zie ook rioolwaterzuiveringsinstallatie voor meer info over afvalwaterzuiveringAfvalwaterzuivering is het zuiveren van afvalwater van organische en chemische afvalstoffen. Doelstelling daarbij is in het algemeen dat het biologische leven in rivieren, meren en zeeën waarop het effluent (het gezuiverde water) wordt geloosd geen hinder ondervindt van de lozingen. Bij het lozen van ongezuiverd afval- en rioolwater komt er een moment dat de toevoer van afvalstoffen te groot wordt voor het natuurlijke zelfreinigingsvermogen van het water waarin wordt geloosd. Het biologische evenwicht wordt dan verstoord. Hierdoor kan lichtdoorlatendheid en de zuurstofconcentratie in het water zo sterk afnemen dat het aquatisch leven afsterft. Om dit te voorkomen is kunstmatige waterzuivering nodig, met behulp van bijvoorbeeld rioolwaterzuiveringsinstallaties of helofytenfilters. In deze installaties worden de natuurlijke zuiveringsprocessen toegepast tot een niveau dat een natuurlijke waterloop aan kan na lozing. Stoffen die niet afgebroken kunnen worden, zoals zware metalen, worden via een (chemische) scheiding (coagulatie, flocculatie en sedimentatie) uit het water gehaald.
Drinkwaterzuivering is het zuiveren van voor drinkwater bestemd grond- en oppervlaktewater van organische en chemische stoffen die uit oogpunt van gezondheid en smaak ongewenst zijn. Overheden hebben normen geformuleerd voor drinkwater.
Natuurlijk water zoals schoon grond- of oppervlaktewater is meestal niet zonder meer bruikbaar als drinkwater. Bovendien is niet altijd voldoende natuurlijk schoon water beschikbaar voor de productie van drinkwater. Daarom zijn ook wettelijke regels gesteld voor de bescherming van waterwingebieden voor de drinkwatervoorziening. Afhankelijk van de kwaliteit van het gebruikte ruwwater voeren waterleidingbedrijven verschillende stappen uit die het natuurlijke zuiveringsproces versterken of vervangen, alsook stappen die gericht bepaalde stoffen verwijderen door middel van natuurkundige en scheikundige processen.
De belangrijkste zuiveringsmethoden zijn:
Daarnaast kunnen nog andere behandelingen worden uitgevoerd die niet zijn gericht op zuivering, zoals ontharding of pH correctie.
In sommige situaties wordt water privé gezuiverd door particulieren, bedrijven en instellingen. Private toepassingen van waterzuivering zijn onder meer:
Veel gebruikte particuliere zuiveringsmethoden zijn desinfectie- en filtratiemethoden zoals omgekeerde osmose.
Voor buitensporters en wereldreizigers zijn er verschillende methoden om onderweg veilig drinkwater te zuiveren uit onbetrouwbare bron. De belangrijkste typen verontreiniging voor kraanwater en water uit natuurlijke bron zijn:
Dood en levenloos materiaal zowel grof als fijn geeft meestal geen gezondheidsproblemen maar kan wel onaangenaam of onsmakelijk zijn. Chemische verontreiniging geeft meestal vooral op de lange termijn potentieel grote gezondheidsrisico's, terwijl bacteriën en virussen al tijdens de reis ernstige ziekte kunnen veroorzaken.
Voor deze doelgroep bruikbare behandelmethoden voor drinkwater zuiveren nooit alle typen verontreiniging. Afhankelijk van de verwachte verontreiniging, persoonlijke voorkeur en praktische overwegingen zal dus moeten worden gekozen uit een of meerdere zuiveringsmethoden.
Zie ook waterkwaliteit voor het hoofdartikelDe contaminatie van water en de afbreekbaarheid van de contaminanten kunnen worden uitgedrukt in verschillende kengetallen. De belangrijkste zijn:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
