Weizigt

Weizigt is een monumentaal huis en voormalige buitenplaats in de Nederlandse stad Dordrecht, provincie Zuid-Holland. Het park is in gebruik als openbaar stadspark terwijl in het landhuis kantoorruimte is ondergebracht.

Weizigt
Locatie	Dordrecht
Algemeen
Bouwmateriaal	baksteen
Huidige functie	kantoor
Gebouwd in	eind 18e eeuw
Monumentale status	rijksmonument
Monumentnummer	13513 13513

Geschiedenis

Rond 1700 stond aan de Spuiweg – tegenwoordig de Krispijnseweg – een huis met classicistische tuinaanleg. Mogelijk was het huis in eigendom van Mattheus van den Broucke en zijn echtgenote Elisabeth Francken. Zij kocht in 1722 het goed Weizigt aan van Johan Bosman en liet er een nieuw huis op bouwen.

Na Elizabeth kwam het goed terecht bij Johan van der Burch. Toen hij overleed in 1771 werd er een taxatierapport van al zijn bezittingen opgesteld en daarin werd melding gemaakt van ‘een thuyn of buyteplaatsje, vanouds genaamt Weysigt’. Zowel Weizigt als enkele percelen aan de Markettenweg kwamen nu in bezit van zijn halfzus, jonkvrouw Sophia Adriana Hoeufft, kleindochter van Elisabeth Francken. Sophia trouwde in 1771 met Hendrik Onderwater, die het bezit met nieuwe grondaankopen verder uitbreidde. Een van de aankopen betrof een dubbel huis dat hij in 1779 kocht van Paulus Bosvelt. Waarschijnlijk heeft Onderwater dit ‘dubbele huis’ laten verbouwen tot het huidige herenhuis.

In 1782 verkocht Onderwater de buitenplaats Weizigt met het herenhuis, bijgebouwen, vijvers en tuinen aan Boudewijn de Roo.

Familie De Roo

Boudewijn de Roo liet In 1794 liet het herenhuis grootschalig verbouwen, getuige het jaartal op de voorgevel. In 1834 volgde de bouw van de oranjerie en in 1886 het koetshuis en het washuisje. De buitenplaats kreeg in de 19e eeuw te maken met de stadsuitbreidingen van Dordrecht. In 1872 werd aan de noordzijde van Weizigt het spoorwegstation gebouwd, waarna de bebouwing steeds verder oprukte. In 1875 werd de gemeente Dubbeldam – waar Weisigt onder viel – geannexeerd door Dordrecht. De familie De Roo streed in de 20e eeuw tevergeefs tegen alle bouwplannen, maar hun buitenplaats werd steeds meer omgeven door bebouwing en wegen. Daardoor bleven ze liever op een van hun andere huizen in de omgeving.

Kantoor en stadspark

In 1942 kocht de gemeente Dordrecht de buitenplaats Weizigt aan. Na de oorlog werd het herenhuis eerst een sanatorium en vanaf 1965 een verpleeghuis voor ouderen. Het park werd omgevormd tot een openbaar stadspark. Vanaf 1971 werd het huis verhuurd en uiteindelijk ook gekraakt. Een omvangrijke verbouwing in 1988 maakte Weizigt geschikt als kantoorruimte voor woningcorporatie Woondrecht, dat later opging in corporatie Woonbron. Het 18e-eeuwse koetshuis dat rechts achter het herenhuis stond, is afgebroken.