Top Qs
Tijdlijn
Chat
Perspectief
Wereldbeker biatlon 2014/2015
sportseizoen van een biatloncompetitie Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
Remove ads
De IBU wereldbeker biatlon 2014/2015 (officieel: BMW IBU World Cup Biathlon 2014/2015) ging van start op 30 november 2014 in het Zweedse Östersund en eindigde op 22 maart 2015 in het Russische Chanty-Mansiejsk. Het hoogtepunt van het seizoen waren de wereldkampioenschappen biatlon 2015 in Kontiolahti, Finland. Deze wedstrijden telden ook mee voor het wereldbekerklassement, dit in tegenstelling tot de sporten die onder de FIS-organisatie vallen.
De biatleet die aan het einde van het seizoen de meeste punten had verzameld is de eindwinnaar van de algemene wereldbeker. Ook per onderdeel werd een apart wereldbekerklassement opgemaakt. De algemene wereldbeker werd gewonnen door de Fransman Martin Fourcade en de Wit-Russin Darja Domratsjeva.
Remove ads
Deelnemers
Samenvatten
Perspectief
Aan het deelnemersveld was dit seizoen niets veranderd ten opzichte van de afgelopen jaren, toen het startveld werd ingekrompen. Enerzijds werd het aantal deelnemers per land beperkt, anderzijds werden de eisen aan de biatleten verscherpt. De IBU wilde hiermee het algehele niveau van de wereldbeker verhogen, beter waarborgen dat tijdens een wedstrijd de biatleten dezelfde omstandigheden hebben en dat de gehele wedstrijd rechtstreeks op televisie uitgezonden kan worden.
Het aantal deelnemers per land hing af van de resultaten van de vorige wereldbekers. De beste vijf landen uit het landenklassement mochten maximaal zes sporters inschrijven voor de individuele nummers, de volgende vijf landen vijf sporters enzovoorts. Daarnaast mochten drie wildcards worden vergeven, waardoor het maximaal aantal biatleten dat aan de start kon verschijnen was beperkt tot 108.
Het aantal startplaatsen per land was als volgt:
- Mannen
- 6 startplaatsen:
Noorwegen, 
Rusland, 
Duitsland, 
Oostenrijk, 
Frankrijk - 5 startplaatsen:
Zweden, 
Tsjechië, 
Oekraïne, 
Slovenië, 
Italië - 4 startplaatsen:
Canada, 
Zwitserland, 
Verenigde Staten, 
Slowakije, 
Wit-Rusland - 3 startplaatsen:
Bulgarije, 
Estland, 
Finland, 
Letland, 
Kazachstan - 2 startplaatsen:
Roemenië, 
Litouwen, 
Verenigd Koninkrijk, 
Polen, 
Servië - 1 startplaatsen:
Japan, 
China, 
Zuid-Korea, 
Nederland, 
Australië - 0 startplaatsen:
Moldavië, 
Spanje
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
- Vrouwen
- 6 startplaatsen: Noorwegen, Rusland, Duitsland, Oekraïne, Frankrijk
- 5 startplaatsen: Wit-Rusland, Tsjechië, Polen, Italië, Canada
- 4 startplaatsen: Finland, Slowakije, Zwitserland, Verenigde Staten, Slovenië
- 3 startplaatsen: Zweden, Roemenië, Estland, Bulgarije, Oostenrijk
- 2 startplaatsen: Kazachstan, China, Litouwen, Japan,
Andorra - 1 startplaatsen: Zuid-Korea, Spanje, Letland, Nederland, Verenigd Koninkrijk
- 0 startplaatsen:
Nieuw-Zeeland, 
Hongarije, 
Brazilië
Landen zonder startplaatsen konden via een wildcard meedoen aan de wereldbeker.
Er werden ook eisen aan de deelnemers gesteld. Zo mochten alleen biatleten meedoen die bij bepaalde wedstrijden in een bepaalde periode ten minste één keer op een achterstand van maximaal 15% ten opzichte van het gemiddelde van de top 3 waren geëindigd. Alle deelnemers aan de estafette moesten ook voldoen aan het individuele criteria.
Voor elke wedstrijdlocatie mochten landen twee extra biatleten aanmelden. Uit deze groep moesten de deelnemers op de individuele wedstrijden worden geselecteerd.
Remove ads
Mannen
Kalender
Eindstanden
Remove ads
Vrouwen
Kalender
Eindstanden
Remove ads
Gemengd
Samenvatten
Perspectief
Kalender
Eindstand
1 In het klassement voor wereldbeker gemengde estafette tellen zowel de gemengde estafette als de single-mixed-relay mee.
Remove ads
Sponsoren en partners
Externe links
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads