Zeeburgerdijk

De Zeeburgerdijk is een dijk in Amsterdam-Oost. De Zeeburgerdijk ligt in het verlengde van de Hoogte Kadijk en wordt voorbij het Amsterdam-Rijnkanaal voortgezet in de Diemerzeedijk. Het voormalige stadsdeel Zeeburg ontleende zijn naam aan de Zeeburgerdijk en het Zeeburgereiland.

Voormalige Herberg Zeeburg, Rijksmonument 6499 aan de Zeeburgerdijk

Geschiedenis

De Zeeburgerdijk is vernoemd naar de vesting Seeburg die in de 17e eeuw langs de dijk stond en heette daarvoor Sint Anthonisdijk. De dijk dateert vermoedelijk uit de dertiende eeuw en is een deel van de oude dijk langs de Zuiderzee. Deze verbond Amsterdam met Muiden en was voor de drooglegging van de Watergraafsmeer ook de enige verbinding over land met Naarden.

De dijk was in de zeventiende tot en met de negentiende eeuw een geliefd wandeloord voor Amsterdammers. Rond Herberg Zeeburg (gebouw vandaag de dag nog steeds aanwezig) op de kop van de dijk van de Zuiderzee bevonden zich diverse uitspanningen. Herberg Zeeburg was tevens de aanlegplaats van zeetransport van vee, dat vanuit onder andere Hannover werd aangevoerd.

Het gebied langs de dijk raakte bebouwd vanaf het einde van de 19e eeuw, toen de aanleg van de Dapperbuurt, het Oostelijk Havengebied en de Indische Buurt begon. Het gebied rond Herberg Zeeburg werd vanaf de Eerste Wereldoorlog ingericht als quarantaine-inrichting, als opvangkamp voor vluchtelingen en tot 1975 was er het Noodziekenhuis Zeeburg. Het overige deel van de dijk werd bebouwd met woningen en scholen.

Aan de overkant van het Lozingskanaal, aan het einde van het Zeeburgerpad, lag van 1925 tot 1944 het Zeeburgerdorp, een woonschool met woningen voor "onaangepaste" gezinnen.

In tegenstelling tot elders in oost was er rond 1900 al een ongelijkvloerse kruising, de Zeeburgerdijk Spoorbrug met de spoorlijn Amsterdam - Zutphen.

Kunst

Tussen twee gebouwen van het Flevohuis hangt sinds 1998 het beeld Vlinders van Loes van der Horst. Op de oostgevel van gebouw 49 werd in 2018 de Muurschildering Zeeburgerdijk gezet.