-es

Uitspraak

• IPA: \ˈɛs\

Achtervoegsel

-es g, soms m of v

1. vormt zelfstandige naamwoorden van naamwoorden, hiervan de handelend persoon gevend, -er, -aar. Komt weinig voor en de afleiding is vaak verouderd of onregelmatig.

   «equus → ĕquĕs»

   paard → ruiter

   «pes → pĕdĕs»

   voet → voetganger, infanterist

   «ala → ālĕs»

   vleugel → vogel

   «com- + ire → (comeo) → cŏmĕs»

   samen + gaan → metgezel, begeleider

Synoniemen

• -a, -sor, -ter, -tor

Verwante begrippen

• -trix

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	-es	-itēs
genitief	-itis	-itum
datief	-itī	-itibus
accusatief	-item	-itēs
vocatief	-es	-itēs
ablatief	-ite	-itibus