-ido

Achtervoegsel

-īdo

1. vormt zelfstandige naamwoorden van werkwoorden, waarbij de handeling of toestand aangeduid wordt.

   «cupĕre → cupīdo»

   verlangen → verlangen

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	-īdo	-īdinēs
genitief	-īdinis	-īdinum
datief	-īdinī	-īdinibus
accusatief	-īdinem	-īdinēs
vocatief	-īdo	-īdinēs
ablatief	-īdine	-īdinibus

Synoniemen

• -io
• -ium
• -or, -ōris
• -us, -ŏris
• -tus (2)
• -sus

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het Oudgriekse -ίδης (-ídēs)