rex

Zelfstandig naamwoord

rēx (genitief rēgis) m

1. koning, heerser.

   «Rēx filiī suīque in rēgiā pulchrā habitant.»

   De koning en zijn zonen wonen in een mooi paleis.

Verwante begrippen

regalis regia regina (vrouwelijke vorm van rex)

regnare regnum rego

regulus -ric

Spreekwoorden

• a Deo rex, a rege lex
  • van God de koning, van de koning de wet
• de minimis non curat praetor rex
  • triviale zaken zijn niet de zorg van de koning

Overerving en ontlening

Catalaans: rei Frans: roi Galicisch: rei

Italiaans: re Portugees: rei Spaans: rey

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	rēx	rēgēs
genitief	rēgis	rēgum
datief	rēgī	rēgibus
accusatief	rēgem	rēgēs
vocatief	rēx	rēgēs
ablatief	rēge	rēgibus