sinne

Woordafbreking

• sin·ne

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	sinne	sinnen
verkleinwoord

Uitspraak

• IPA: /ɕɪɲə/

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van sinn met het achtervoegsel -ne.

Zelfstandig naamwoord

sinne o

1. zin, zintuig

   «Vissa påstår sig ha ett sjätte sinne.»

   Sommigen beweren dat een zevende zintuig hebben.

2. ziel, geest

   «et glatt sinne»

   een gelukkige geest

3. aanleg

Verwante begrippen

• sinnrik

Afgeleide begrippen

• sinnebild, sinnelag, sinnesfrid, sinnesförnimmelse, sinnesförvirring, sinnesro, sinnessjuk, sinnessjukhus, sinnesstämning, sinnessvag, sinnestillstånd, sinnevärld, sjätte sinne, luktsinne