timu

Niet te verwarren met: Timu

Woordherkomst en -opbouw

• cognaat met Indonesisch: timur

Zelfstandig naamwoord

timu

1. (scheikunde) (voeding) zout; in het spraakgebruik wordt keukenzout bedoeld (natriumchloride) / (scheik.) een verbinding die bestaat uit een metaal en een zuurrest / een van de vier smaken

Afgeleide begrippen

• chilung timu