Geboorte is het voortkomen van een nieuw organisme uit een oud organisme van hetzelfde soort, i.h.bijz. het moment van bevallen, uit het ei komen e.d.:
„Bij de geboorte sterven we al, en ons einde hangt af van ons begin.”
Origineel in het Latijn: “Nascentes morimur, finisque ab origine penriet.”
Aanhaling(en): Een nieuw begin - Mens en Samenleving, InfoNu, 21 september 2016
„Geen enkel ding in dit heelal, geloof me, gaat teloor, maar alles wisselt en vernieuwt. Men spreekt van een geboorte als er iets anders aanvangt dan er was, en sterven is ophouden met hetzelfde-zijn. En toch, het groot geheel blijft wel bestaan, al schuift er nog zoveel van hier naar daar.”
Origineel in het Latijn: “Nec perit in toto quicquam, mihi credite, mundo, sed variat faciemque novat, nascique vocatur incipere esse aliud, quam quod fuit ante, morique desinere illud idem. Cum sint huc forsitan illa, haec translata illuc, summa tamen omnia constant.”
De vergankelijkheid van het leven is door de eeuwen heen in de dichtkunst altijd een belangrijk thema geweest.
„Terwijl het in de autofabriek altijd een enorme herrie is, groeit een nieuw poesje in alle stilte in de moederbuik. Alles lijkt vanzelf te gaan. Totdat het jonge katje groot genoeg is om de buitenwereld in te gaan. Dan blijkt dat het een heel gedoe om het katje uit de kattenfabriek te krijgen. Dat hele gedoe noemen we de geboorte. Het grote probleem is dat dieren heel anders bij hun moeder groeien dan planten. Ze groeien er niet aan maar in.”
Bron: Midas Dekkers, Het grote moment, Meulenhoff Jeugd, 1989
Aanhaling(en): Het grote moment, Nederlands Dagblad, 7 september 1989