Église Sainte-Clotilde
basiliek in Frankrijk Van Wikipedia, de vrije encyclopedie
De basiliek Sainte-Clotilde is een rooms-katholieke parochiekerk in het 7e arrondissement van de Franse hoofdstad Parijs.
| Basilique Sainte-Clotilde | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
de kerk in 2011 | ||||
| Plaats | Parijs | |||
| Denominatie | Rooms-Katholieke Kerk | |||
| Gewijd aan | Clotilde | |||
| Coördinaten | 48° 51′ NB, 2° 19′ OL | |||
| Gebouwd in | 1846-1856 | |||
| Architectuur | ||||
| Architect(en) | François-Chrétien Gaud Théodore Ballu | |||
| Stijlperiode | Neogotiek | |||
| Interieur | ||||
| Orgel | Aristide Cavaillé-Coll | |||
| Detailkaart | ||||
  | ||||
| Afbeeldingen | ||||
 | ||||
Orgel | ||||
 | ||||
César Franck, de eerste organist van de kerk | ||||
| Officiële website | ||||
| ||||
De kerk werd ontworpen door François-Chrétien Gaud en Théodore Ballu in neogotische stijl, geïnspireerd op de Duitse Rijnlandse kathedralen uit de 14e eeuw. Hierdoor werden de plannen in eerste instantie door de Parijse autoriteiten tegengehouden. Een kerk bouwen naar Duits voorbeeld in Frankrijk, dat nota bene de gotiek zelf had "uitgevonden" voelde niet juist. De gotiek was echter weer uitermate populair en toen door Eugène Viollet-le-Duc de Sainte-Chapelle en de Notre-Dame werden gerestaureerd, werd ook gestart met de bouw van de Sainte-Clotilde.
Het standbeeld van de Heilige Clotilde in de façade is gemaakt door Charles Cordier. In de kerk zijn gebrandschilderde vensters van Émile Thibaud, schilderijen van Jules Eugène Lenepveu, een kruisweg in reliefs van James Pradier en Francisque Joseph Duret en beelden van Eugène Guillaume en Paul Gayrard.
In 1857 werd de kerk ingewijd en in 1897 door paus Leo XIII verheven tot basilica minor.
standbeeld van de Heilige Clotilde (Charles Cordier)
Interieur
Hoogaltaar
Preekstoel
Roosvenster
Het hoofdorgel in de kerk is van de hand van de beroemde Franse orgelbouwer Aristide Cavaillé-Coll. Hij plaatste het in 1859. In 1933 werd de klank veranderd door Beuchet-Debierre, uit Nantes. Dezelfde firma elektrificeerde het orgel in 1962. Tevens werd de claviatuur uitgebreid en nog verder richting een neoklassieke klank toegewerkt. In 2004 vond een restauratie plaats waarbij een chamaderegister en een verrijdbare elektrische speeltafel werden toegevoegd.
Hier volgt de dispositie:
|
|
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Koppelingen:
- Accouplements: Pos./G.O., Réc./G.O., Réc./Pos. en 16′, 8′ et 4′.
- Tirasses: G.O./Péd, Pos./Péd, Réc. en 8'/Péd et Réc. en 4'/Péd.
- Speelhulpen: Combinateur, Tutti, Crescendo, Coupure pédale.
Organisten
De volgende organisten waren achtereenvolgens organist-titularis van de Sainte-Clotilde:
- 1859–1890: César Franck
- 1890–1898: Gabriel Pierné
- 1898–1939: Charles Tournemire
- 1939–1942: Flor Peeters
- 1942–1944: Joseph-Ermend Bonnal
- 1945–1987: Jean Langlais
- 1987–1993: Jacques Taddei en Pierre Cogen
- 1993–2012: Jacques Taddei
- 2012-heden Olivier Penin
- (fr) Website van de kerk
Zie de categorie Basilique Sainte-Clotilde (Paris) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
