Bismarckøyane

Bismarckøyane eller Bismarckarkipelet er ei gruppe øyar utanfor nordaustkysten av Ny-Guinea i det sørvestlege Stillehavet. Øygruppa høyrer til Papua Ny-Guinea. Dei fleste øyane er av vulkansk opphav, og er ein del av Eldringen i Stillehavet.^[1]

Bismarckøyane
øygruppe
Land	Papua Ny-Guinea
Bismarckøyane 5°S 150.1°E / -5; 150.1
Kart som viser Bismarckøyane. Kart som viser Bismarckøyane.
Wikimedia Commons: Bismarck Archipelago

Dei største øyaneer New Britain, der ein òg finn den største byen, Rabaul, New Ireland, Admiralty Islands og Lavongai.^[1]

Øyane blei fyrst folkesette for 30 000–40 000 år sidan.^[2] Seinare er det funne spor etter Lapita-kulturen.^[1]

Den fyrste europearen som vitja øyane var nederlandske Wilem Schouten, som kom hit i 1616.^[1]

Øygruppa blei tysk koloni i 1885, og fekk namn etter den tyske kanslaren Otto von Bismarck.^[3] Bismarckøyane blei okkupert av Australia i 1914, under fyrste verdskrigen. Etter krigen blei dei gjort til eit australsk mandat. Under andre verdskrigen blei dei okkupert av japanske styrkar. I 1975 blei øyane del av staten Papua Ny-Guinea.^[1]