Bransfieldsundet

Bransfieldsundet er eit sund som går frå nordaust til sørvest mellom Sør-Shetlandsøyane og Den antarktiske halvøya og er kring 110 km breitt og 370 km langt. Det vart namngjeve kring 1825 av James Weddell, som var kaptein i Royal Navy, etter Edward Bransfield, som òg var kaptein i Royal Navy og som kartla Sør-Shetlandsøyane i 1820. Det vert kalla Mar de la Flota av Argentina.

Bransfieldsundet
sund
Sundet frå Livingston Island.
Land	Antarktis
Stad	Graham Land
- koordinatar	61°30′S 54°0′W
Lengd	370 km
Administrert under	Antarktistraktaten
Bransfieldsundet 63°S 59°W / -63; -59
Bransfieldsundet (Antarktis)
Wikimedia Commons: Bransfield Strait

Ei undersjøisk kløft går gjennom sundet og vert kalla Bransfield Trough. Heile bassenget er kring 400 km lang og ned mot 2000 meter djupt, mellom bogen i Sør-Shetlandsøyane og Den antarktiske halvøya. Kløfta vart danna kring fire millionar år sidan.^[1] Denne riftinga har ført til jordskjelv og vulkanisme langs Bransfieldsundet. Det ligg fleire undersjøisk fjell i sundet med vulkansk opphav, mellom anna den inaktive Orca Seamount.^[2]

23. november 2007 gjekk MS «Explorer» på eit isfjell og sokk i Bransfieldsundet. Alle dei 154 passasjerane ombord vart redda og det vart ikkje rapportert om personskadar.