Hauk Aabel

Hauk Erlendssøn Aabel (fødd 21. april 1869 i Førde, død 12. desember 1961) var ein norsk skodespelar og visesongar som vart utnemnd til riddar av St. Olavs Orden i 1934 og som òg fekk Kongens fortenestmedalje i gull.

Hauk Aabel
Fødd	21. april 1869
Fødestad	Førde
Død	12. desember 1961 (92 år)
Dødsstad	Oslo
Verka som	teaterskodespelar
Far	Andreas Aabel
Ektefelle	Svanhild Johannessen
Born	Per Aabel, Andreas Aabel
Prisar	Kongens fortenestmedalje i gull, Den Kongelege Norske St. Olavs Ordenen

Grava til Hauk og Per Aabel på Vestre gravlund i Oslo

Han var son av legen og høvesdiktaren Andreas Aabel (1830—1901) og debuterte på Christiania Theater i 1897, men slo først igjennom 1899 på Sekondtheatret med den storkomiske, lettbeinte og dumlystige antikvitetshandlaren Snild i Gustav Wied sin Erotik. 1900—1904 var han knytt til Nationaltheatret, frå 1904 til Centraltheatret, der han som den naive bondeguten Ola Lia forma ein populær figur.

I 1917 byrja Hauk Aabel å spele i stumfilmar i Sverige. Han vendte så tilbake til Noreg i 1927, der han deltok i fleire filmar, den siste i 1939, som far til Tutta Rolf i den svenske filmen Valfångare.

Hauk Aabel var far til den populære skodespelaren Per Aabel (1902–99).

Filmografi

• Troll-Elgen (1927) i rolla som direktør Piper.
• Den store barnedåpen (1931) i rolla som kyrkjetenar Evensen (første norske lydfilm).
• En Glad gutt (1932) i rolla som Ola Nordistua.
• Jeppe på bjerget (1933) i rolla som Jeppe.
• Du har lovet mig en kone! (1935) i rolla som professoren.
• Morderen uten ansikt (1936)
• Ungen (1938) I rolla som Krestoffer.