Isokron kurve

Ei isokron kurve er ei kurve med den eigenskapen at eit massepunkt som glir langs ei kurvegrein utan friksjon, under påverknad av tyngdekrafta har ein konstant horisontal snøggleikskomponent.

Fire punkt glir over ein sykloide frå forskjellige utgangspunkt, men dei når alle botn samstundes. Dei blå pilene syner akselerasjonen til punkta langs kurven. Øvst er eit tid-posisjon-diagram.

Gottfried Leibniz foreslo problemet om avgjersla av den isokrone kurva i 1687, og løysingar vart funnen kort tid etter han sjølv av Christiaan Huygens og Jakob Bernoulli. Kurva er ein kubisk parabel

${\displaystyle \ y^{2}=kx^{3}.}$

Kjelder

• isokron kurve. (2011-11-30) I Store norske leksikon. Henta frå http://snl.no/isokron_kurve