Qabus ibn Said
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Qabus ibn Said (18. november 1940–10. januar 2020) var sultan av Oman frå 23. juli 1970 til han døydde i 2020. Med nesten 50 år ved makta då han døydde var han den leiaren i den arabiske verda som hadde styrt lengst.[1]
Remove ads
Biografi
Qabus ibn Said fekk ei vestleg utdanning i England, mellom anna ved Royal Military Academy. Han blei kalla tilbake til Oman i 1965 (eller 1964) av far sin, Said ibn Taimur, den dåvarande sultanen av Oman, som deretter heldt han i varetekt. Qabus ibn Said overtok styret av landet gjennom ein ublodig palasskupp, truleg med hjelp frå Storbritannia.[2][3] Faren blei send i eksil. Frå 1972 var sultanen òg premiereminister, fram til då hadde han delt makta med onkelen sin Tariq ibn Taimur.[3] Med hjelp av oljepengar starta han eit omfattande moderniseringsprogram for det då svært primitive og isolerte landet.[4] Vegar, sjukehus, skular og hamner blei bygde, og fleire morallover blei avskaffa.[3] Han opna Oman for internasjonalt samarbeid og forbetra relasjonane med andre arabqrstater, Frankrike og Israel.[2] Sultanen heldt igjen den politiske makta innanfor den kongelege familien.[5] Det omanske parlamentet fekk berre ein rådgjevande funksjon.[6]
Eit geriljaopprør i sørdelen av provinsen Dhofar blei slått ned i 1975. I 1996 innførte sultanen den fyrste nedskrivne grunnlova i Oman. I 2002 utvida han røysteretten til å omfatta alle borgarar over 21.[4][3]
Under den arabiske våren i 2011 braut det også ut uro i Oman. Det blei sett fram krav om arbeid og politiske reformer. Sultan Qabus gjekk demonstrantane i møte med eit løfte før valet av representantar til det konsultative rådet i oktober 2011.[5]
Remove ads
Privatliv
22. mars 1976 gifte seg Qabus ibn Said med syskenbarnet sitt, Sayyida Kamila. Ekteskapet enda med skilsmisse i 1979.[7] Han hadde ingen barn, og utnemnde fetteren sin Haitham ibn Tariq al-Said som etterfølgjar.[1]
Kjelder
Bakgrunnsstoff
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads