Régence

Régence viser til den perioden i fransk historie då landet var styrt av regenten Filip II av Orléans medan Ludvig XV var mindreårig, frå 1715 til 1723.^[1] Hertug Filip av Orléans var nevø av den føre kongen, Ludvig XIV.

Den fem år gamle barnekongen Ludvig XV måla av Hyacinthe Rigaud i 1715.

Régence-stil

Omgrepet viser også til ei stilretning frå omlag denne tida, omlag dei tre første tiåra av 1700-talet. Han markerte ein overgang frå barokken til tidleg rokokko, og har trekk frå begge stilane.^[2] Retninga var ein reaksjon mot den pompøse stilen ved hoffet til «Solkongen» Ludvig XIV, og var prega av måtehald med små salongar (petit salon) med smekre, flyttbare møblar.^[3] Bein på bord, skap og stolar blei laga med elegante svingar, og møbelflater kunne dekorerast med intarsia.^[2] Skrivebord og kommode var nye møbeltypar som blei innførte på denne tida.^[3]

Viktige formgjevarar frå denne tida er Jean Berain (1640–1711), Claude Audran (1658–1734), Antoine Watteau (1684–1721), Charles Cressent (1685–1768), Robert de Cotte (1656–1735), Claude Gillot (1673–1722) og Gilles-Marie Oppenord (1672–1742).^[3][2]

Sjå òg

• Cellamare-konspirasjonen