Tahmasp II av Persia

Tahmasp II (ca. 1704–1740) var ein av dei siste safavide-herskarane av Persia (Iran). Tahmasp var son av Husayn av safavidane, sjahen i Iran på den tida. Då Husayn vart tvungen til å abdisere av afghanarane i 1722, ønskte prins Tahmasp å ta over trona. Han flykta til Tabriz der han oppretta eit styre. Han fekk støtte av sunni-muslimar i Kaukasus, i tillegg til fleire Qizilbash-folk (inkluder afsharane, under kontroll av den framtidige iranske herskaren, Nader Shah). Tahmasp vart etter kvart anerkjent av både Det osmanske riket og Russland, som begge var redde for at kvar andre skulle få for mykje innverknad i Iran. Sjølv mughal-vesiren Asaf Jah I er kjend for å ha støtta Tahmasp II i keisarhoffet til keisaren Muhammed Shah.

Tahmasp II av Persia
Sjahansjah av Persia
Regjeringstid	1729–1732
Titlar	Sahib-i-Qiran, Sultan bar Salatin[1]
Fødd	1704
Fødestad	Isfahan
Død	1740
Dødsstad	Sabzevar
Føregangar	Ashraf Khan
Etterfølgjar	Abbas III
Kongehus	Safavi
Dynasti	safavidane
Far	Sultan Husayn
Born	Abbas III

I 1729 hadde Tahmasp mista kontroll over det meste av landet. Han vart avsett av den framtidige Nader Shah i 1732 til fordel for sonen sin, Abbas III; begge vart drepne ved Sabzevar i 1740 av Nader Shah, den eldste sonen til Reza-qoli Mirza.