Al-Walīd I
From Wikipedia, the free encyclopedia
Al-Walīd ibn ʿAbd al-Malik (arabisk: الوليد بن عبد الملك; født 668, død 23. februar 715 e.Kr. i Damaskus) var den sjette kalifen av umayyadekalifatet fra 705 til 715. Som sin far Abd al-Malik var han en effektiv hersker som utviklet et velferdssystem med sykehus og institusjoner for utdannelse og kultur. Han sørget også for at riket hadde et effektivt militærvesen, og det var i hans regjeringstid at muslimene erobret det vestlige Nord-Afrika fra Det bysantinske riket og først invaderte Den iberiske halvøy, og slik utvidet det tidlige kalifatet til dets største utstrekning.
Kjappe fakta Født, Død ...
Al-Walīd I | |||
---|---|---|---|
Født | 668 Medina | ||
Død | 23. feb. 715 Damaskus | ||
Beskjeftigelse | Politiker, guvernør, kalif | ||
Embete | |||
Ektefelle | Q22928703 | ||
Far | Abd al-Malik | ||
Mor | Q124435729 | ||
Søsken | 8 oppføringer
Hišām ibn ʿAbd al-Malik
Sulaymān ibn ʿAbd al-Malik Yazīd II Maslamah ibn Abd al-Malik Muhammad ibn Abd al-Malik ibn Marwan Sa'id ibn Abd al-Malik Marwan ibn Abd al-Malik Fatima bint Abd al-Malik | ||
Barn | 7 oppføringer
Ibrāhīm ibn al-Walīd
Al-Abbas ibn al-Walid Ibrāhīm ibn al-Walīd Abd al-Aziz ibn al-Walid Masrur ibn al-Walid Bishr ibn al-Walid Umar ibn al-Walid | ||
Nasjonalitet | Umajjadene | ||
Lukk