Bèlpuèg (Lauragués)

From Wikipedia, the free encyclopedia

Bèlpuèg (Lauragués)
Remove ads

Bèlpuèg (Belpech en francés) es una comuna lengadociana de Lauragués situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon, anciana capitala del Garnagués.

Pels articles omonims, vejatz Bèlpuèg.

Vilatge d'Occitània
Faits en brèu Descobridor o inventaire, Data de descobèrta ...
Remove ads

Geografia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
Thumb
Comunas a l'entorn.

Toponimia

Belpuèg

Las fòrmas ancianas son Belpoi, en 1085, Belpog, en 1165, Castrum Belli Podii, en latin, en 1189, Ad Bellum Podium, en latin, en 1316, Pulcrum Podium Guarnesii en latin, en 1316, Bastita Bellipodii de Garnaguesio, en latin, en 1398, Belpech en Garnagues, en 1579, Belpech ou Beaupuy en Granagois, en 1579, la ville de Belpech Garnageois [sic], en 1673, Belpech de Garnagois, en 1699 [1].
Segon Dauzat, Bèlpuèg ven de l'adjectiu «beau» (sic, comprene de l'occitan bèl) e del derivat del latin podium[2], dont les resultats toponimics van delà la rara de la lenga d'òc, fins à Léger.

Canens

Es un vilatjòt, un fèu que passèt de l'abadiá de Vajal a la de Bolbona, un priorat del vocable de Sant Pèire. Las fòrmas ancianas son Ecclesia Sancti Petri de Podio en 1118, Ecclesia Sancti Petri de Canencs en 1185, Canencs en 1193, Grangia de Canens en 1195, Canenx en 1196, La grange de Canens en 1781, Canens en 1781 [3].
Lo nom es ancian e non sembla un transferiment dels autres Canenses. L'explicacion de Dauzat, lo nom germanic d'òme Cano ambe'l sufixe germanic -ing[os], es probablament valida dins aqueste cas [4].

Garnac

Garnac es un lòc desparegut, sus la riba dreita d'Erç Viu, en aval del jonhent ambe Vixiège (nom francés). Las fòrmas ancianas son Abbas de Garnicia en 1161 [abadiá], Cimetière de Garnac (cadastre de Bèlpuèg) [5].

Le monestièr de Vajal (N.-D. de Garnicia)

Per N.-D. de Garnicia, títol religiós de l'abadiá, las atestacions son : Sancta Maria de Garnicia en 1159, Abbas de Garnicia en 1161 [6].
Per Vajal, avèm : In loco qui dicitur Vajal en 1125, Abbatia de Vajal..., honor de Vajal..., domus de Vajal en 1139, Locus de Vajali en 1161, Domus Vajali en 1195[7].

La Bastida de Colomat (nom versemblable)

Es una anciana comunautat, [una anciana parròquia de la diocèsi de Mirapeis]. La glèisa parroquiala es dedicada a Sant Joan Baptista. Las fòrmas ancianas son : Conté en 1189, Bastida domini Raymundi de Bellopodio en 1296, Ecclesia..., Bastida domini de Insula en 1318, La Bastida de Canté en 1738, La Bastida de Colomat en 1781, La Bastida de Conté ou Colomat en 1790[8].
Le mot bastida designèt una fortificacion, puèi d'aglomeracions urbanas, del plan sovent regular e fortificadas, fondadas entre la segonda mitat del sègle XII e lo sègle XIV, e provesidas de franquesas [9],[10].

Barçan

Ara un simple ostal [situat a l'èst de la comuna], Barçan es una ancian priorat del vocable de Sant Estève, unit a l'abadiá de La Grassa per l'intermediari del priorat de Camon. Las fòrmas ancianas son : Barsanum en 1296, Villa de Barsano..., ecclesia Sancti Stephani de Parazol de Barsano en 1311, Barsa, ferme et chapelle en 1781[11].
Se lo nom es pas un transferiment, es una proprietat galloromana o un pauc posteriora, formada del nom del mèstre e del sufixe latin -anum. En consultant Barçac (Gironda) e Barçac (Nauta Vinhana), acabats pel sufixe celtic -ācon, latinizat en -acum, se pòt trobar de candidats : lo nom germanic d'òme Bert(i)us, lo nom gallic d'òme Bercius o sa varianta inatestada *Barcios.

La Devesa

La Devesa es un masatge relativament important a l'èst-sud-èst de Bèlpuèg, qu'a gardat son anciana glèisa e son cementèri.
La Devesa es una anciana comunautat [e parròchia] de la diocèsi de Mirapeis; la glèisa parroquiala èra dedicada a la Santa Verge. Las fòrmas ancianas son : Apud Defessam domini Salve- (?) en 1296, Villa..., castrum de Ladevesa en 1311, La Devèse en 1588 [12].
Le mot devesa ven del latin defensa. Es un terren reservat, un bòsc senhoral defendut al pasturatge dels animals, etc [13],[14].

Tresmeses

Tresmeses [au sud-èst de Bèlpuèg] dependiá pel temporal de la diocèsi de Tolosa, per l'espiritual de la diocèsi de Mirapeis. Un còp èra sucursala, es ara [cap a 1900] parròquia independenta del vocable de Sant Joan Baptista. Las fòrmas ancianas son : Saint Jean de Tréméses en 1195 (Doat), Tremesses en 1296, Villa De Tribus Mensibus en 1318, Eglise de Tresméses, annexe de Gaudiès en 1738, Tresmézez en 1781 [15].
Le sens de tres meses es de mal motivar per un vilatge. Una atraccion paronimica d'un nom en *Trem- (atestacion dobtosa de 1195), coma *Trementius (latin trem-ere) es una possibilitat...

Remove ads

Istòria

Lo siti (gal ?) de Garnac es a un km al nòrd de la vila. Dona lo nom al Garnagués, dont Bèlpuèg èra la capitala [5], probablament après Garnac.

Bèlpuèg èra una vila fòrça importanta que patiguèt de las guèrras de religion e de grands encendis (97 ostals en 1791). Foguèt dominada pel Castelar, bastit al sègle XI sul puèg dominant l'actual vilatge, e que s'i pòt encara véser de rèstas de domnon.

Le Monastèri de N.D de Garnicia, fondat al sègle XIV, èra situat al sud del castèl.
Aquí çò que ditz l'abat Savartés de l'abadiá : èra situada a l'entorn de Bèlpuèg, al jonhent de Vixiège (nom francés) e d'Erç Viu, en un lòc nomenat Garnac. Òr le cementèri de Garnac èra limitat per le jonhent de Vixiège, d'Erç e d'Estaut, e le camin de Molandièr, èra donc en riba dreita d'Erç [7].
Non sabèm se las afirmacions e deduccions de Savartés venon d'indicacions precisas dels tèxtes o de l'emplaçament (conegut o supausat) de Garnac. Mes al sègle XII, lo nom de Garnac podiá designar l'ensemble de las apertenéncias d'aquel lòc e per exemple le castèl e l'aglomeracion, atestada tanlèu le sègle XI, de Bèlpuèg.
Savartés nos ditz tanben que le monge Aimeric fondèt l'abadiá en 1125 e qu'en 1195 les bens de Vajal èran annexats a l'abadiá de Bolbòna [7] (nom supausat), a l'epòca situada al sud de Maseras (e non pas coma ara, a Senta Gabèla).

En 1630, la pèsta se declarèt; los abitants anèran als camps e i bastiguèron de cabanas. La pèsta tornèt encara en agost de 1654 e fins al mes de novembre seguent.

En 1831, la comuna comptava 2452 abitants, e èra famosa per sas fabricas de draps.

Administracion

Mai d'informacions Periòde, Identitat ...
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra caplòc del canton de Bèlpuèg; es ara del canton de de la Puèja al Rasés.
Remove ads

Demografia

modificar « persona »
 v · d · m 		 Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1315, totala: 1329
179318001806182118311836184118461851
2 150 2 081 2 264 2 180 2 452 2 429 2 525 2 591 2 598
185618611866187218761881188618911896
2 483 2 477 2 343 2 306 2 254 2 199 2 097 2 043 1 834
190119061911192119261931193619461954
1 780 1 762 1 812 1 536 1 428 1 381 1 339 1 375 1 256
196219681975198219901999200620072008
1 210
 1 224
 1 089
 1 068
 1 165
 1 152
 1 272
 1 280
 1 294
1 323
20092010
1 307
1 336		 1 320
1 349
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008

  • En 2018 la populacion èra de 1295 abitants e la densitat èra de 30,5 ab/km².
Remove ads

Lòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Véser tanben

Ligams extèrnes

Nòtas

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads