Canòva

Canòva (Caseneuve en francés) es una comuna provençala, situada dins lo departament de Vauclusa e la region de Provença-Aups-Còsta d'Azur. Es un pichon vilatge medievau de quauquei centenaus d'abitants a l'èst d'Ate.

Vilatge d'Occitània

Canòva Caseneuve
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Vista de Canòva.
Armas
Geografia fisica
Coordenadas	43° 53′ 16″ N, 5° 29′ 04″ E
Superfícia	18,11 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	599 m 540 m 244 m
Geografia politica
Estat	França
Region 93	Provença Aups e Còsta d'Azur
Departament 84	Vauclusa
Arrondiment 841	Apt
Canton 8401	Ate
Intercom 248400202	du Pays d'Apt
Cònsol	Gilles Ripert (2014-2020)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	493 ab. Evolucion de la populacion 501 ab.
Densitat	28,05 ab./km²
Autras informacions
Gentilici	Caseneuviens, Caseneuviennes (en francés)
Còde postal	84750
Còde INSEE	84032

Geografia

Canòva es un pichon vilatge situat a un desenau de quilomètres a l'èst d'Ate. L'abitat i es organizat a l'entorn dau castèu o dispersat sus lo territòri comunau. Lo clima es de tipe mediterranèu. Au nivèu idrografic, Calavon marca lo limit sud de la comuna.

Istòria

Lo site de Canòva es ocupat despuei l'Antiquitat romana coma o mòstra la descubèrta de vestigis de villae^[1]. Au sègle X, l'endrech èra ocupat per un castrum, dich Casanovo, que fasiá partida dau domeni de la familha d'Agòut-Simiana qu'èra fòrça poderosa dins la region d'Ate. Au sègle XII, foguèt remplaçat per l'edifici actuau que permetiá de contrarotlar lei vaus de Calavon e de Dòa. De 1200 a 1250, fèt partida dei fèus disputits entre Ramon Berenguier V e Guilhèm de Sabran durant un conflicte per lo contraròtle dau Comtat de Forcauquier.

Durant lei sègles seguents, lo vilatge foguèt esparnhat per la pèsta negra de 1348, mai tocat per l'epidemia de 1720-1722. A la Revolucion Francesa, 719 estatjants foguèron recensats. L'exòde rurau entraïnèt una demenicion fins a un minimom de 176 abitants en 1962. Despuei aquela data, la populacion aumenta lentament gràcias a l'installacion de populacions periurbanas. Es estabilizada vèrs 500 abitants despuei lo començament deis ans 2010. Pendent la Segonda Guèrra Mondiala, Canòva foguèt implicada dins leis activitats dei maquís de la region de Ventor. Aculhiguèt tanben de familhas de refugiats.

• 
  Intrada dau castèu vèrs 1900
• 
  Comuna e escòlas comunalas vèrs 1900
• 
  Abitants vèrs 1920

Cultura

Lo patrimòni arquitecturau de Canòva es dominat per lo castèu dau vilatge e per l'oratòri Sant Joan. Proprietat de la familha Ripart, lo castèu foguèt l'objècte d'una importanta restauracion iniciada a la fin deis ans 1950. Es una fortalesa rectangulara caracteristica de l'epòca medievala. L'oratòri Sant Joan data de 1830 e a la particularitat d'èsser lo pus grand oratòri de Provença. Au nivèu agricòla, la comuna fa partida de la zòna de produccion viticòla de l'AOC Ventor.

• 
  Vista generala dau vilatge
• 
  Castèu de Canòva
• 
  Castèu de Canòva
• 
  Oratòri Sant Joan
• 
  Glèisa de Canòva