Cobon

Cobon^[1] (Coubon en francés) z-es una comuna velaiesa situada dins lo departament del Naut Léger e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Vila d'Occitània

Cobon Coubon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa.
Armas
Geografia fisica
Coordenadas	44° 59′ 52″ N, 3° 55′ 07″ E
Superfícia	22,73 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	948 m 640 m 607 m
Geografia politica
País	Velai Lengadòc
Estat	França
Region 84	Auvèrnhe Ròse Aups
Departament 43	Naut Léger
Arrondiment 432	Lo Puei de Velai
Canton 4320	Lo Puèi de Velai-4 (Lo Puei de Velai Sud-Èst
Intercom 244300018	CA delh Puèi de Velai
Cònsol	Christelle Valantin (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	3 248 ab. Evolucion de la populacion 3 336 ab.
Densitat	134,71 ab./km²
Autras informacions
Còde postal	43700
Còde INSEE	43078

Geografia

Traversada per Leir, Cobon se situa tanben a quauques quilomètres delh Puei e de Briva e Charensac.

Comunas vesinas

Distanças e posicion relativa

Cobon

Arsac de Velai
(2,1 km)

Cuçac
(2,8 km)

Solanhac
(4,1 km)

Chadron
(4,3 km)

Val delh Puèi
(4,9 km)

Briva e Charençac
(5,7 km)

Lo Puèi de Velai
(5,8 km)

Perimètre delh territòri

Comunas confrontantas de Cobon

Lo Puèi de Velai	Briva e Charensac	Sent German de la Prada
Cuçac	Chadron	Arsac de Velai

Toponimia

Las fòrmas ancianas son : Ecclesia S. Georgii de Cobone super ripam Ligeris vès 1095, Eccl. de Cobono en 1179, Cobo vès 1187, Ecclesia de Cobeno vès 1343, Cobon en 1534 ^[2].
Cobon ven delh nom latin d'òme *Cupus, inferit de Cupius, ambelh sufixe -onem ^[3],[4].

Charentus

Las fòrmas ancianas son : Charantus en 1322, Charantusium en 1516, Charentus en 1599 ^[5].
Joan Arçac (1922-1992), a son epòca, vesiá un preindoeuropèu *kar-, amb un alarjament -ant-, un sufixe -utiu o -ucius, e comentava que lo nom ven pas delh nom gallic d'òme Carantos, per çò que lo site z-es rochós [i a pr'aquò de terrens relativament planèirs]. Joan Arçac cita tanben Ernèst Negre, que parla d'un preceltic *caranto-, « sabla » ^[6].
Carant(i)os, Carantill(i)os, Carantú, etc, son de noms celtics d'òme; Carantonos z-es lo nom de l'aiga Charanta e lo nom z-es celtic ^[7], çò que dona pas lo sens d'origina.
Joan Coromines considèra carant, mot catalan pirenenc, « maire d'un torrent rochós e de penta regda », coma venent delh lexic « sorotaptic », doncas de las culturas delhs champs d'urnas, de lenga protoceltica e non pas celtica estrictament ^[8]. Aquò pòt correspondre a un terren rochós, mas l'idèa delh sorotaptic z-es una especialitat de Coromines.

Orzilhac

Las fòrmas ancianas son : In villa Urciliaco vès 990, In villa Orciliaco vès 990, Urzilac vès 1210, Ursiliac en 1256, Ursulhiacum en 1303, Ursilhacus, Urzilhac en 1349, Orcilhac, par. S. Maurisii en 1511, Le Mas d'Orsilhac en 1561, Ourzilhac en 1585 ^[9].
Segon Joan Arçac, Orzilhac z-èra Orciliacum, delh nom latin d'òme Orcilius, derivat d'Orcius, ambelh sufixe -acum ^[10]. Xavier Delamarre considèra Orcios [latinizat en Orcius] coma un nom celtic ^[11].

Volhac

Las fòrmas ancianas son : Voliacus en 1097, Voliac alh secle XI, Fortalicium de Volhiac citra Ligerim en 1320, Vouliac en 1466, Voulhac en 1607 ^[12].
Segon Joan Arçac, Volhac z-èra Volliacum, delh nom latin d'òme Vollius, ambelh sufixe -acum ^[13].

Istòria

En 1789, Cobon èra de de la província de Velai, de la subdelegacion e seneschauciá delh Puei de Velai. Sa gleisa parochala, diocèsi delh Puèi de Velai e archipreirat de Solanhac, èra delh vocable de Sant Jòrdi; lo prior de Sant Pèire lo Monestier presentava a la cura ^[2].

En 1927, la comuna d'Arsac de Velai saguèt creada a partir de Cobon ^[14].

Partida eissida de l'article francés

En 1980, a #aver luòc la granda creguda de la Loire, #qu'a fach uèch mòrts e a marcat las consciéncias del pòble. En lo moment de la darrièra enregistra archéologique en avent debanat pendent lo mes de julhet 2010 a l'escasença de la réfection de la rota de la Darne, de las ossements umans pas identificats an èsser trobats jol anciana cauçada.

Tèxte originau de l'article francés

En 1980, a eu lieu la grande crue de la Loire, qui a fait huit morts et a marqué les consciences du village. Lors de la dernière fouille archéologique ayant eu lieu durant le mois de juillet 2010 à l'occasion de la réfection de la route de la Darne, des ossements humains non identifiés ont été retrouvés sous l'ancienne chaussée.

Administracion

Lista delhs cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	(2026)	Christelle Valantin	divèrs dreita	conselhèira departamentala
març de 2008	2020	Adrien Défix	divèrs dreita	retirat
març de 2001	2008	Christian Vernay	divèrs esquèrra	tecnician superior a la DDT
junh de 1995	2001	Pierre Solvignon		agricultor
març de 1977	1995	Claude Salgues	PS	professor d'educacion fisica
març de 1965	1977	Geneviève Pubellier	CDP, pueis CDS	conselhèira generala (1971-1994), vice-presidenta delh Conselh Generau
	1965
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »  v · d · m  Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 3062, totala: 3170
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
2 254	2 140	2 211	2 280	2 181	2 342	2 513	2 400	2 310
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
2 342	2 536	2 466	2 477	2 523	2 615	2 674	2 530	2 489
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
2 452	2 665	2 620	2 531	2 247	1 304	1 131	1 075	1 020
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
1 076	1 115	1 486	2 047	2 562	2 708	3 035	3 048	3 044 3 161
2009	2010
3 054 3 163	3 063 3 170
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

• En 2018 la populacion èra de 3248 abitants e la densitat èra de 142,89 ab/km².

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

• Cobon sobelh site de l'Insee