Ebreu biblic

L’ebreu biblic es un ensemble de dialectes arcaïcs utilizats per redigir las partidas mai ancianas de la Bibla ebraïca e plusors documents antics. Èra probablament la lenga jornaliera dels Ebreus de l'Antiquitat avans lo segle V avC. Demorèt ensenhat dins las escòlas religiosas josiesas e crestianas. Foguèt pereu fòrça estudiat per los lingüistas e los arqueològs. Aquò permetèt sa conservacion e son utilizacion coma basa de l'ebreu moderne.

Estela de Mesha, una inscripcion en ebreu biblic dataa de 850 avC.

Ligams internes

• Ebreu.
• Bibla ebraïca.

Bibliografia

• (en) Bonnie Pedrotti Kittel, Vicki Hoffer e Rebecca Abts Wright, Biblical Hebrew: A Text and Workbook Yale Language Series, Nòu Haven e Londres, Yale University Press, 1989.