Eiçac

Eiçac^[1], foneticament [ɛj’ʂɒ] ^[2] (Issac en francés), es una comuna d'Occitània, dins la region istorica de Perigòrd, administrada per lo departament de Dordonha de la region de Novela Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Vilatge d'Occitània

Eiçac Issac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo borg d'Eiçac.
Geografia fisica
Coordenadas	45° 00′ 58″ N, 0° 27′ 06″ E
Superfícia	23,32 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	202 m 70 m 57 m
Geografia politica
País	Perigòrd
Estat	França
Region 75	Novela Aquitània
Departament 24	Dordonha
Arrondiment 241	Periguers (Brageirac davant 2017)
Canton 2445	Perigòrd centrau, Vilamblard davant 2015
Intercom 242401107	CC d'Eila e Cremsa en Perigòrd (2017 --->)
Cònsol	Jean-Claude Lopez (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	440 ab. Evolucion de la populacion 443 ab.
Densitat	16,94 ab./km²
Autras informacions
Còde postal	24400
Còde INSEE	24211

Geografia

Comunas a l'entorn.

Toponimia

La prononciacion es [ɛj’ʂɒ] ^[2]. Lo nom d'Eiçac (attestations Yssacum, au segle XIII, Eychacum en 1342, Yssac en 1365, Ischat en 1382 e Eyssac au segle XVI ^[3]) vendriá dau nom d'òme gallo-roman Iccius o Isicius, emb lo sufixe -acum ^[4],[3], latinizacion dau sufixe gallés -*acon. Seriá donc una propietat rurala d'origina gallo-romana. La grafia Eiçac^[2], es la pus etimologica, per una prononciacion identica.

Aquò's un cas que i- inicial a desvolopat un e- que lo precedís, en formant entau un diftongue. L'origina dau fenomèn es anciana : au mens lo sègle XIV. Las atestacions d'aqueu sègle balançan entre e- e i-, çò que poiriá èsser lo signe sia de reaccions cultas, motivadas per l'influéncia daus escrits ancians, sia d'un balançament vertadier dins la lenga orala. Per comparason : Eisac. L'explicacion es simpla : dins de frasas coma Vau a Içac o Demòra a Içac, [-e-] sèrv de transicion entre a e i- en iatus. Quand la novèla prononciacion comença a s'installar, sembla tota naturala dins un parlar que multiplica los cas de [ej-] o [ɛj-], subretot davant l'accent tonic (venguts de ai- pretonic o de es + consonanta). L'articulacion en [ɛj-] puslèu qu'en [ej-] es un signe de l'afebliment de l'accent tonic que pòt passar sus la sillaba iniciala (escotar la prononciacion ^[2]).

Istòria

Administracion

Lista daus cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
mai 2020	2026	Jean-Claude Lopez [5]
març 2001	2020	Lucien Limousi	sense etiqueta	retirat de las Pòstas
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Demografia

modificar « persona »  v · d · m  Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 395, totala: 404
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
1 030	975	967	993	1 043	1 139	1 136	1 083	1 105
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
1 080	1 117	1 154	1 027	1 017	1 020	1 040	980	920
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
840	833	772	702	676	594	589	537	542
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
526	472	408	354	389	385	380	370	374 384
2009	2010
379 389	383 393
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

• Castèl de Montréal
• Castèl de Maupas
• Tor Sant Jacme
• Ostal Chastenet
• Glèisa Sant Avit

• 
  Lo Chasteu de Montreiau (?) a Issac.
• 
  Lo chasteu de Maupàs.
• 
  La tor Sent Jacme e la glèisa.
• 
  L'ostau Chastenet.
• 
  La glèisa Sent Avit.

Clicatz sus una vinheta per l’agrandir.

Personalitats ligadas emb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes