Engolmés

Engolmés^{[1][nòta 1]} (en francés: Angoumois; en peitavin-santongés: Engoumaes) es una anciana província francesa e una diocèsi, que recobriá la mai granda partida de l'actuau departament de Charanta. La diocèsi s'espandissiá sus lo territòri de la ciutat romana qu'aviá Icolisma per capitala, l'actuala Engoleime. Lo territòri de la diocèsi e lo de la província èran diferents.

Engolmés

Administracion
Capitala	Engoleime
Lenga oficiala	occitan, francés, peitavin-santongés
Geografia
45° 39′ N, 0° 10′ E
Istòria
Creacion	866
Dissolucion	1790

La lista de las parròfias se tròba dins lo Pouillé historique du diocèse d'Angoulême de l'abat Jean Nanglard.^[3]

Geografia

La província d'Engolmés au segle XVIII e las comunas actualas.

Engolmés èra limitròf de las províncias de Guiana au sud, de Lemosin a l'extrèm èst, de Marcha al nòrd-èst, de Peitau au nòrd, de Santonge a l'èst.^[4][5]

Engolmés compreniá los país de Rufequés, de Conhac, d'Òrta, de Tardoira, e mai una partida de Cofolentés (aquilhs tres darriers país son occitans mas eran restachats en partida a la província d'Engolmés). Fasiá partida de la maison daus Valés-Engoleime quand monteren sus lo tròn de França. Una petita franja orientala d'Engolmés se tròba en Occitània, dins l'actuala Charanta Occitana.

Nòtas

1. Frederic Mistral indiquèt «Engoulemés» dins lo Tresour dóu Felibrige.^[2]