Epidèrma

En anatomia, l’épidèrma (etimologicament format en grèc dels mots epi, subre e derma, pèl) es la sisa superficiala de la pèl que la susfàcia es formada de cellulas mòrtas queratinizadas que descaman. Son espessor es variadissa segon los endreches del còs (1mm d'espessor per las paumas de las mans). Es format d'un teissut epitelial estratificat, queratinizat, pavimentós, escamós e non vascularizat que cobrís lo dèrma (conjonctiva cobrissent l'ipodèrma, teissut prigond de la pèl). Los queratinocits son lo principal tipe cellular representat dins aquel teissut, cellulas extrèmament dinamicas que subisson una proliferacion e una diferenciacion permanentas al tèrme desqualas se transforman en cellulas mòrtas (corneocits), que s'eliminan regularament par descamacion. L’origina embriologica de l’epidèrma es dins l’ectodèrma, fulhèt extèrne de l’embrion.