Ergòu

Un ergòu es, dins lo domeni de l'astronautica, una substància omogenèa utilizada, soleta ò en associacion amb d'autrei produchs, per provesir d'energia a un lançaire espaciau, un satellit ò un veïcul espaciau. Leis ergòus son constituïts per d'elements oxidants (comburant) e reductors (carburant ò combustible), es a dire per d'elements capables de recebre d'electrons ò capables de'n donar. Son classats en foncion de son estat fisic (solid, liquid, etc.), dau nombre de sei constituents (monoergòu, diergòu, etc.), de sa temperatura d'estocatge e de sa reactivitat. Lei proprietats cercadas son generalament una densitat auta per redurre lo volum embarcat, una temperatura de vaporizacion auta car la pression demenís amb l'altitud, una energia de combustion auta e de produchs de combustion estables e leugiers.

Lo dioxigèn liquid es un exemple d'ergòu oxidant.

Lo tèrme propergòu es sovent utilizat en plaça d'ergòu dins la literatura. Pasmens, d'un ponch de vista tecnic, un propergòu es en realitat un produch de propulsion compausat per la mescla d'au mens dos ergòus.

Liames intèrnes

• Propergòu.
• Vòl espaciau.

Bibliografia