Extincion (astronomia)

En astronomia, l’extincion designa lo fenomèn, liat a la matèria situada entre l'observator e l'objècte celèst observat, responsable de l'absorpcion e de la difusion de la lutz emesa per leis objèctes astronomics.

Opacitat de l'atmosfèra terrèstra en foncion de la longor d'onda.

Per un observator terrèstre, l'extincion es causada per lo mitan interstellar, generalament en causa de la preséncia de gas ò de poussas, e per l'atmosfèra terrèstra. Certanei domenis de l'espèctre electromagnetic (rais X, ultraviolets e infraroges) son ansin quasi inobservables dempuei la superficia dau glòbe e necessitan l'utilizacion de telescòpis espaciaus. Dins lo domeni visible, la lutz blava subís una extincion pus importanta que la lutz roja.

Liames intèrnes

• Astronomia.
• Observacion.

Bibliografia