Fagocitòsi

La fagocitòsi es en biologia lo procès cellular de destruccion deis antigèns per certanei categorias de leucocits dichs fagocits. Foguèt descubèrt en 1882 per Ilia Ilich Mechnikov (1845-1916) e Paul Ehrlich (1854-1915).

Esquèma generau de la fagocitòsi.

Quand tròban un patogèn, lei fagocits pòdon l'absorbir dins una vesicula intracellulara. I es generalament tuat e digerit gràcias a d'enzims digestius ò gràcias a de mecanismes basats sus una reaccion d'oxidacion rapida. Enfin, après la fagocitòsi, pòu se debanar la presentacion deis antigèns a la superficia dau fagocit (cellulas presentatritz d'antigèns) per activar d'autrei cellulas immunitàrias ò la liberacion de substàncias oxidantas capablas d'atacar certanei còrs estrangiers ò capablas d'influenciar la reaccion d'inflamacion.

Liames intèrnes

• Sistèma immunitari.
• Fagocit.

Bibliografia