Guillaume Gille

Guillaume Gille, nascut lo 12 de julhet de 1976 a Valença, es un jogaire internacional puèi entrainaire francés de handbal.

Guillaume Gille

Biografia
Naissença	12 de Julhet de 1976 Valença
Donadas personalas
Nacionalitat	Francesa
Grop etnic	Occitans
Auçada	192 cm
Lateralitat	Drechièr
Massa	97 kg
Activitat
Ocupacion	jugador d'handbol (ca) e entrenador d'handbol (ca)
Espòrt	handbal (, )
Nacionalitat esportiva	França
Pòst	central (ca)
Autres
Fraires	Bertrand Gille (ca)
Prèmis
(31 de decembre de 2012)  Oficièr de l'Òrdre Nacional del Merit  Cavalièr de la Legion d’Onor

Evoluant al pòst de mièg-centre, a emportat dos còps caduna de las 3 competicions màgers amb l'equipa de França : Jòcs Olimpics, Campionat del mond e Campionat d'Euròpa. En club, a fach l'essencial de sa carrièra a Chamberí e dins lo club alemand del HSV Amborg. Es lo fraire ainat de Bertrand e de Benjamin, totes dos egalament jogaires. Lo 30 d'abril de 2023, dintra dins lo Hall of Fame del handbal francés.

Reconvertit entrainaire, es lo seleccionaire de l'equipa de França masculina dempuèi 2020. Ja campion olimpic coma jogaire (2008, 2012) e coma seleccionaire (2021), ven la primièra personalitat de l'andbòl a èsser sacre campion d'Euròpa sul terren (2006, 2010) e a la broa del terren (2024).

Biografia

En club

Lo trajècte de « Ginò » pòt pas èsser dissociat del de son fraire Bertrand, qu'aquel siá en club (de HBC Loriol al Chamberí Savòia Handbal en passant pel HSV Amborg) o en equipa de França.

Totes dos an debutat lors carrièras al club del HBC Loriol, puèi Guillaume causís l'espòrts-estudis andbòl de Chamberí ont prepara lo professorat d'educacion fisica. Plan lèu, intègra en 1996 l'equipa primièra de l'Estadi Olimpic de Chamberí qu'a rejonch la flor doas sasons de per abans. Gràcias a sas qualitats de defensor e de menaire de jòc, participa al progrès de l'equipa savoiarda que ven vicecampion de França tres sasons de seguida (1998, 1999, 2000) abans d'empòrta lo títol en 2001 puèi una Copa de la Liga en 2002. Sos resultats individuals son elas recompensats pel títol de melhor arrièr esquèr del Campionat de França en 1998 puèi de melhor mièg-centre en 2001.

En 2002, Guillaume e Bertrand rejonhon Alemanha e lo HSV Amborg ont empòrtan una Copa de las copas en 2007, un títol de campion d'Alemanha en 2011 e doas Copas d'Alemanha. Mas cumulan egalament los accessits amb tres semifinalas de la Liga dels campions (2008, 2009 e 2011) e tres títols de vicecampion d'Alemanha (2007, 2009, 2010)

En 2012, après 10 sasons en Alemanha, Guillaume e Bertrand tornan totes los dos al Chamberí SH, reformant amb lor fraire cabdèt Benjamin lo trio qu'aviá conduch Chambery a son sol e unic títol de campion de França en 2001. Amassa, arriban a emportar lo primièr trofèu del club dempuèi 11 ans, lo Trofèu dels campions 2013. Pressentit per venir entrainaire del club a la fin de sa carrièra, ten lo doble ròtle de jogaire e d'entrainaire adjonch de Mario Cavalli.

En equipa de França

Lo 26 de novembre de 1996, revestís pel primièr còp lo malhòt de l'equipa de França, campiona del mond, de cap a la RF Iogoslavia. En fach, en seguida de la malescaduda dels JO d'Atlanta en 1996, Daniel Costantini a escartat qualques ancians « Barjots » per daissar la plaça a de joves coma Guillaume Gille. E aqueste sauprà sasir son astre puèi que, levat per nafra, participarà puèi a totas las campanhas internacionalas de l'equipa de França fins en 2012, al tèrme d'un segond títol olimpic. Un dels pilars de la capitada dels Blaus, cumula atal 308 seleccions e 678 ponches marcats.

Per sa primièra competicion oficiala, empòrta atal una medalha de bronze al Campionat del mond 1997. Après una 7na plaça a l'Euro 98 puèi una 6na plaça al Mondial 99, Guillaume participa a sos primièrs Jòcs Olimpics a Sydney ont França acaba un còp mai a la 6na plaça.

En 2001, la consacracion arriba amb son primièr títol pendent lo Campionat del mond 2001 en França. Victima d'una esquinçadura del tendon d'Aquilles en setembre de 2002, pòt pas defendre son títol al Mondial 2003 a Portugal. Per son retorn en 2004, la capitada serà pas al rendètz-vos puèi que los blaus acaban 6en de l'Euro 2004 puèi 5na dels JO d'Atenas. L'annada seguenta, Guillaume Gille empòrta sa tresena medalha internacionala, lo bronze pendent lo Campionat del mond 2005 en Tunisia. En 2006, après 6 edicions e tant de desillusions, l'equipa de França capita enfin un Campionat d'Euròpa e de la mai polida de las faiçons puèi que Guillaume e los «Costauds» empòrtan la medalha d'aur de l'Euro 2006. D'aquí enlà, la malediccion es rompuda e, revenjaires après la crudèla desfacha en semifinala del Campionat del mond 2007 en Alemanha, Guillaume e los Blaus daissaràn pas mai que de micas a lors adversaris : la consacracion amb lo títol de campion olimpic en 2008, un segond títol de campion del mond en 2009 (Guillaume es autor de plan bon partidas, sustot en semifinala de cap a Danemarc ont a capitat a compensar l'abséncia de Didier Dinart en defensa e èsser plan performant n'ataca), tornarmai campion d'Euròpa en 2010 e enfin un segond títol olimpic en 2012, Guillaume avent degut declarar forfach pel mondial 2011 en seguida d'una nafra musculara. En 2012, met fin a sa rica carrièra internacionala jol malhòt blau, un mes après son segond títol olimpic.