Josep Sebastià Pons

Josep Sebastià Pons (en francés Joseph Pons^[1]; Illa, Catalonha del Nòrd, 5 de novembre de 1886 – 25 de genièr de 1962), foguèt un escrivan rosselhonés e una de las caras mai importantas de la literatura nòrd-catalana del sègle XX. Foguèt poèta, narrator e autor dramatic. En mai de sos talents d'escrivan, es conegut coma pintor d'aqüarelas.

Josep Sebastià Pons cap a 1911

Biografia

Josep Sebastià Pons recebèt son títol de doctor amb una tèsi sus la literatura catalana de Rosselhon als sègles XVII e XVIII. Aprèp foguèt professor d'espanhòl a l'Universitat de Tolosa. Durant son temps a Montpelhièr participèt a las amassadas dels Dissabtièrs.

Son òbra foguèt lausada per d'escrivans tan prestigioses coma Josep Pla. Serviguèt tanben de modèl a la literatura occitana contemporanèa (en particular a l'escrivan Max Roqueta).

Sa vida e son òbra foguèron estudiadas per Pere Verdaguer e Cristià Camps dins divèrsas publicacions. Sa sòrre, Simona Gay, foguèt tanben una escrivana famosa en Catalonha del Nòrd.

Òbras

Poèmas

• (ca) Roses i xiprers, Perpinhan, 1911
• (ca) El bon perdrís, Perpinhan, 1919
• (ca) L'Estel de l'escamot, Barcelona, 1921
• (ca) (fr)Canta perdiu, París, 1925, (Barcelona, 1960)
• (ca) L'Aire i la fulla, Barcelona, 1930
• (ca), (fr) Cantilena, Barcelona, Tolosa, 1937
• (ca), (fr) Poésies catalanes, Tolosa, 1942
• (ca), (fr) Conversa, Tolosa, 1950
• (ca) Cambra d'hivern, Barcelona, 1966

Teatre

• (ca) La Font de l'Albera, amb Gustave Violet, Perpinhan, 1922
• (ca) Amor de Pardal, Perpinhan, 1923
• (ca) El Singlar, Barcelona, 1930
• (ca) Misteri de sant Pere Urseol, Barcelona, 1952
• (ca) L'amor i el Papagai, Barcelona, 1956