Lòt

Lòt (en ebrieu: לוט - [lōṭ]; en arabi: لوط - [lūṭ]) es un patriarca de la Bíblia e de l'Alcoran. Es lo filh d'Aran e lo nebot d'Abraam.

Dins la Genèsi

Aprèp que daissèt Ur en companhiá d'Abraam, Lòt arribèt sus las ribas de Jordan. Se separèron: Abraam demorèt dins lo país de Canaan e Lòt davalèt amb sos tropèls cap a la plana de Jordan al tèrma de que èra Sodòma^[1]. Pendent las guèrras entre los reis locals, Lòt foguèt pres. Abraam li venguèt al secors e le tornèt a Sodòma^[2]. Dieu revelèt a Abraam sa decision de destruire Sodòma e Gomòrra que venguèron luòcs de pervercion. Abraam comencèt alara a intercedir après Dieu per evitar aquela destruccion. «Abraam s'aprochèt e diguèt: «Faràs tanben perir lo juste amb lo maissant? Benlèu i a cinquanta justes dins la vila. Los faras perir tanben?  Pardonaràs pas a la vila a causa dels cinquanta justes que son al mitan d'aquela ?»»^[3]

L'intercession s'arrèsta sul nombre de dètz justes per salvar Sodòma de la destruccion^[4].

Dos ángels arribèron alara a Sodòme, foguèron aculhits per Lòt a çò d'aquel. Los Sodomitas, qu'avian entendut parlar de dos estrangièrs recentament arribats, frapèron a la pòrta de Lòt per ne far encontra amb l'idèa d'aver des relacions sexualas amb aqueles. Lòt aparèt los ángels fins en prepausant sas filhas verges a lors plaça. Demorant a Sodòma, Lòt avertiguèt son pòble del castig que riscava a causa de sa practica de las turpituds e de la sodomia. Son pòble lo foragetèron e lor ciutat deuriá èsser deroïda. Los ángels aduguèron Lòt, sa femna e sas doas filhas fòra de la vila abans sa destruccion. Se refugièron de matin dins una vilòta nomenada Tsòar. Los ángels ordenèron de pas se tornar cap a Sodòma pendent qu'èra deroïda. Malgrat aquò, l'esposa de Lòt mirèt enrè e foguèt cambida en estatua de sal. Ambedoas vilas de la plana foguèron deroïdas. Lòt e sas filhas se refugièron dins una balma del mont^[5]. L'istòria de la femna de Lòt, cambiada en estatua de sal per aver regardar enrè, fa pensar als blocs salins de formas estranhas ribejant la mar Mòrta.

Lòt e sas filhas, òli de Hendrik Goltzius 1616

Aprèp aver fugit Sodòma, Lòt demorèt doncas sol dins una balma amb sas doas filhas : «L'ainada diguèt a la mai jove: « Lo paire nòstre es vièlh; e i a pas mai d'òmes a l'entorn, per venir cap a nos autres, segon l'usatge de totes los païses. Ven, fasèm beure de vin al paire nòstre, e colcam amb el, per que conservem la raça del paire nòstre».

«Doncas faguèron beure de vin a lor paire aquela nuèit; e l'ainada anèt colcar amb son paire. El s'apercebèt pas quand se colquèt e quand se levèt. L'endeman, l'ainada diguèt a la mai jove: «Si-fat, colquèri la nuèit passada amb lo meu paire; fagam-li beure du vin encara aquela nuèit, e va colca amb el, per que conservem la raça del paire nòstre.»».

«Encara faguèron beure de vin a lor paire aquela nuèit; e la cabdèta colquèt amb el. El s'apercebèt pas quand se colquèt e quand se levèt. Las doas filhas de Lòt foguèron emprenhadas de lor paire. L'ainada enfantèt d'un filh, que nomenèt Moab. Es lo paire dels Moabitas, fins a uèi. La mai jove tanben enfantèt d'un filh, que nomenèt Ben-Amil. Es lo paire dels ammonitas, fins a uèi^[6].»