Apropriacion indeguda

L'apropriacion indeguda (o malversion) es un delicte contra lo patrimòni (dins cèrts païses, contra la proprietat) reconeguts dins de nombroses sistèmas judiciaris (embezzlement dins la Common law, abus de confiance dins lo sistèma francés) que consistís en la sostraccion d'efèctes d'una autoritat o foncionari publics, destinats a usatges extèrns a la foncion publica.

Anglatèrra e Galas

Los delictes d'apropriacion indegudas foguèron creats pels articles 18 e 19 de la Lei de 1916.^[1] Los ancians delictes de fraudament son remplaçats pel delicte novèl de panatòri, al contra de l'article 1 del «Theft Act 1968».^[2]

Espanha

Lo Còdi Penal espanhòl prevei quatre tips d'aquel delicte:

• la malversion de capital public (art. 432 del Còdi Penal);
• lo destin de capital public a d'emplecs estrangièrs (art. 433 del Còdi Penal);
• la malversion per aplicacion privada de bens publics (art. 434 del Còdi Penal);
• la malversion impròpria (art. 435 del Còdi Penal).

França

En França l'article 432-15 del Còdi Penal mira las personas depositàrias de l'autoritat publica o cargadas d'un servici public. Aquela nocion englòba lo factor de las pòstas e los actes dels notaris quitament jos senh privat.^[3]

Itàlia

Dins lo sistèma juridic italian, lo fraudament apartenís a la categoria dels "delictes contra la proprietat". Lo crimi es descrit coma seguís dins l'art. 646 del Còdi Penal:

«

«Qual que siá, en vista d'obtenir un profièit injust per el meteis o pels autres, s'apròpria l'argent o los bens mòbles dels autres dont a, per qualque rason qu'aquel siá, la possession, es punit, sus planh de l'ofensat, d'un empresonament de dos a cinc ans e d'una emenda de 1 000 a 3 000 èuros. Se lo delicte es comés sus d'objèctes detenguts coma depaus necessari, la pena es subrecargada.»[4]

»

Articles connèxes

• Confiscacion
• Corrupcion
• Peculat