Nombre de Reynolds

Lo nombre de Reynolds, notat R_e, es un nombre sensa dimension utilizat en mecanica dei fluids per caracterizar un escolament, especialament la natura de son regim (laminar, transitòri, turbulent... etc.). Foguèt descubèrt en 1883 per lo fisician Irlandés Osborne Reynolds (1842-1912).

Lo nombre de Reynolds representa lo rapòrt entre lei fòrças d'inercia e lei fòrças congreadas per la viscositat dau fluid. Aparéis a partir d'una transformacion deis equüacions de Navier-Stokes. Es definit per la relacion :

${\displaystyle \mathrm {Re} ={\frac {VL_{\mathrm {c} }}{\nu }}}$

Amb :

• ${\displaystyle V}$, la velocitat caracteristica dau fluid en m.s^-1.
• ${\displaystyle L_{\mathrm {c} }}$, una dimension caracteristica dau sistèma en m (diamètre interior d'un tube, longor d'una placa... etc.).
• ${\displaystyle \nu ={\frac {\mu }{\rho }}}$, la viscositat cinematica du fluid en m².s^-1.
• ${\displaystyle \rho }$, la massa volumica dau fluid en kg.m^-3.
• ${\displaystyle \mu }$, la viscositat dinamica dau fluid en Pa.s.

Liames intèrnes

• Eqüacions de Navier-Stokes.
• Mecanica dei fluids.
• Reynolds (Obsborne).

Bibliografia

• (fr) Peter Smith Stevens (trad. J. Matricon e D. Morello), Les Formes dans la Nature [« Patterns in Nature »], Éditions du Seuil, coll. « Science ouverte », 1976, pp. 59-68.