Ossets (jòc)

Los ossets es un jòc d'adreça avi dels jòcs de dats que ven de l'Antiquitat.

Ossets (jòc)
Tipe	jòc d'adreça

Un jòc d'ossets metallics.

Istoric

Femas acaptadas jogant als ossets, tèrre cuècha de l'epòca ellenistica.

Lo jòc se jòga amb de pichons òsses qu'an una forma particulara (lo tars de la feda jova), lor permetent de caber al començament dels dets (los ossets artificials del comèrci son fòrça mai pichons que los ossets naturals). Èra un jòc fòrça popular en Grècia antica. Socrates prend los ossets coma exemple quand rasona amb Teetèt sus l'idèa de quantitat (Teetèt, 154c).

Son a l'origina dels dats jol nom d'astragaloi, comportant quatre fàcias planas, doas largas e doas estrechas. Dempuèi l'antiquitat, lo jòc se jogaga tanben coma jòc d'adreça de lançar, lo penthelita^[1].

A l'epòpa modèrne se jòc amb de copiás de metal o de plastic, mai pichons, e doncas mai aisits de manipular pels dròles mas que lo pes (tròp leugièr pel plastic) e la superfícia tròp lissa empachan de realizar de figuras complicadas.

Principi d'un tipe classic de jòc

Ossets naturals

Un jòc d'ossets compta, abitualament, cinc ossets, qu'un pòt èsser identificat, per exemple per una color diferenta.

Una de las règlas d'aquel jòc consistís a testar son adreça e sa rapiditat en:

• lançant en l'aire un osset (lo particular) ;
• acampant un dels ossets pausats a tèrra ;
• e tornant trapar lo particular avant que tòque lo sol.

Al primièr torn, s'acampa doncas quatre còps un osset. Al segon torn, cal acampar dos còps dos ossets a l'encòp, puèi a al tresen tres ossets e un, e fin finala al quatren los quatre.

Aprèp los quatre torns de jòc se lança totes los ossets en l'aire en ensejant de ne trapar lo mai possible sul revèrs de la man. Se deura enseguida las lançar e los trapar del biais seguent: pausar los ossets sul revèrs de la man en bolegant leugièrament los dets, sens plan segur s'ajudar de l'autra man (s'un osset tomba pendent l'operacion, es perdut e los ossets passan al jogaire venent).