Poesia occitana de l'Edat Modèrna

La poesia occitana de l'Edat Modèrna es lo periòde de la poesia occitana entre los trobadors e los felibres (fin del sègle XIV a 1854).

Loís Belaud de la Belaudiera, poèta de la Renaissença.

Aquesta poesia èra cridada trobariá pels felibres provençals al sègle XIX, per los que volián distinguir aquestes poètas—los trobaires—amb un tèrme especific^[1]. Malgrat aquò, trobaire a totjorn significat abans tot un trobador, e ven del meteis mot.

Lista dels poètas occitans de l'Edat Modèrna

En òrdre cronologic, i a:

Auvèrnhe

• Natalís Cordat (ab.1610-63)
• Charles-Toana Ravèl (1798-1860)

Gasconha

• Guilhèm Adèr (c.1567-1638)
• Bertran Larada (1581-c.1636)
• Joan Giraud d'Astròs (1594-1648)
• Giraud Bedot (1617-92)
• Joan Enric de Fondevila (1633-1705)
• Domenge Dugay (1643-?)
• Andriu du Pré (sègle XVII)
• Ciprian Desporrins (1698-1759)
• Teofil de Bordèu (1722-76)
• Pèir d'Esbarrebaca (sègle XVIII)

Guiana

• Francés de Corteta (1586-1667)
• Joan-Claudi Peiròt (1709-95)
• Mèste Verdièr (1779-1820)
• Jansemin (1798-1864)

Lengadòc

• Pèire Godolin (1580-1649)
• Joan Baptista Fabre (1727-83)
• Antòni Fabre d'Olivet (1767-1825)
• Joan Rebolh (1796-1864)

Provença

• Loís Belaud de la Belaudiera (1543-88)
• Glaudi Brueis, (c.1570-1636)
• Micolau Sabòli (1614-75)
• Pèire Chabèrt (c.1620-c.1710)
• Joan de Cabanas, (1654-1717)
• Francés Totsants Gròs (1698-1748)
• Joan Baptista Germain (1701-81)
• Antòni Clet (1705-85)
• Joan Baptista Còia (1711-71)
• Glaudi d'Agevila (1720-94)
• Estève Pelabon (1745-1808)
• Antòni Peiròu d'Avinhon (sègle XVIII)^[1]