Procès Claus

Lo procès Claus es un procès de recuperacion dau soupre elementari a partir d'un gas contenent d'idrogèn sulfurós. Brevetat en 1883 per lo quimista alemand Carl Friedrich Claus (1827-1900), es vengut lo metòde estandard utilizat dins leis unitats de recuperacion de soupre dempuei la segonda mitat dau sègle XX, especialament dins lei domenis de la produccion d'idrocarburs e dau rafinatge^[1].

Molons de soupre produch per una unitat foncionant segon lo procès Claus.

Sa mesa en òbra classica necessita un flux de gas contenent au mens 25 % d'idrogèn sulfurós H₂S, mai de melhoraments e de modificacions dau procès convencionau permèton de tractar de flux pus paures. Lo procès es basat sus doas reaccions :

2 H_{2 (g)} + 3 O_{2 (g)} → 2 SO_{2 (g)} + 2 H₂O _(g)

2 H_{2 (g)} + 2 SO_{2 (g)} → 3/2 S_{2 (s)} + 2 H₂O _(g)

En 2014, la produccion mondiala de soupre, estimada a 69 milions de tonas, èra assegurada a 89 % per aqueu procès e sei derivats aplicats sus de gas de rafinatge e d'autreis unitats de transformacion d'idrocarburs^[2].

Liames intèrnes

• Soupre.

Bibliografia

• (en) J. H. Gary e G. E. Handwerk, Petroleum Refining Technology and Economics, Marcel Dekker Inc., 1984.
• (fr) Pierre Trambouze e J. P. Wauquier, Le développement des procédés de raffinage et de pétrochimie, Technip, 1975.