Sent Perdon e Eisac

Sent Perdon e Eisac (Saint-Pardoux-Isaac en francés) es una comuna agenesa, situada dins lo departament d'Òut e Garona e la region de Novèla Aquitània, ancianament d'Aquitània. Per la fixacion del nom en occitan, veire la partida toponimia.

Vilatge d'Occitània

Sent Perdon e Eisac Saint-Pardoux-Isaac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Geografia fisica
Coordenadas	44° 36′ 45″ N, 0° 22′ 26″ E
Superfícia	7,26 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	122 m 70 m 44 m
Geografia politica
País	Guiana Agenés
Parçan	Naut Agenés
Estat	França
Region 75	Novèla Aquitània
Departament 47	Òut e Garona
Arrondiment 472	Marmanda
Canton 4717	La Val de Dròt, (Lausun abans 2015)
Intercom 244700464	CC del País de Lausun
Cònsol	Marie-Josée Bonadona (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	1 120 ab. Evolucion de la populacion 1 139 ab.
Densitat	162,95 ab./km²
Autras informacions
Còde postal	47800
Còde INSEE	47264

Geografia

Perimètre deu territòri

Comunas confrontantas de Sent Perdon e Eisac

Romanha	Anhac
		Bergonhagas
Miramont de Guiana		La Vèrnha

Toponimia

Sent Perdon

La prononciacion es [ʃeŋper'du]. Las fòrmas ancianas son : S. Pardulpho (eccl. S. Leodegarii de Guisaco et de ~), en 1305, Sancti Pardulphi (eccl. ~) prope Miramontem, en 1306, Sancti Pardulphi (r. ~) Quissaco (r. de ~), en 1520. Pardulphus, nom germanic Pard-wulf o Bard-wulf, que correspond a un ermita garit miraculosament de la ceguesa, puèi vengut abat de Garait (sègles VII e VIII), es tombat en Occitània dins l'atraccion de perdon. Bénédicte Boyrie-Fénié escriu Sent Perdon-Isac^{[1] [2],[1]}.

Aisac o Isac o Eisac ?

Per las atestacions, en mai de las donadas per Sent Pardon, Nicolas de Villars, dins sos Memòris, citadas per Durengues, nòta S. Pardoux... et S. Léger d'Isac. La prononciacion relevada per Bénédicte Boyrie-Fénié es [ɛj'Ʒa], que correspond pas a las fòrmas ancianas Guisaco e enquèra mens Quissaco (mas, en conclusion, B. Boyrie-Fénié nòta la prononciacion, eventualament pus vertuosa que scientifica, [ʃeŋper'du / iƷa], contradictòria emb lo resultat de son enquèsta). Per explicar [ɛj'Ʒa], Bénédicte Boyrie-Fénié compara emb Aisac e Òst, Aisac e autres luecs, eretièrs de Asius o Atius, emb lo sufixe -acum, e tanben, per lo cas que la fòrma d'origina seriá Isac, çò que crei, emb Izé (Ille et Vilaine) e autres luecs, que venon de Itius + -acum ^[1]. En realitat, l'explicacion es simpla : dins de frasas coma Vau a Isac o Demòra a Isac, [-e-] sèrv de transicion entre a e i- en iatus. Quand la novèla prononciacion comença a s'installar, sembla tota naturala dins un parlar que multiplica los cas de [ej-] o [ɛj-], mai que mai abans l'accent tonic (venguts de ai- pretonic o de es + consonanta). Justament, las atestacions emb iniciala consonantica, Guisaco e Quissaco, son l'indici de la dificultat a manténer l'iniciala -i-, a l'origina d'iatus.

Determinacion del vestit grafic

L'agionime Sent Perdon / Pardon (que, en teoria, se poiriá tanben escriure Pardó o Perdó, es precedit de Sent, varianta locala e regionala e non pas de Sant. Sa grafia es confòrma a la prononciacion e ten compte de l'atraccion, generala en occitan, de pardon/perdon, per tots los toponimes eretièrs de Sanctus Pardulphus. Los dos noms, que correspondon a dos vilatges, son regularament separats per la conjoncion e (malgrat lo site del Congrès ^[3], que respècta pas la règla generala: Sent Perdon-Isac,). Pel nom del segond vilatge, la prononciacion relevada fai preferir la grafia Eisac puslèu que Isac o Aisac (la region coneis l'afebliment de -ai- pretonic en [-ei-], mas las atestacions medievalas e la contradiccion intèrna a son paragrafe consacrat a la comuna, que pòdon marcar que la fòrma d'origina es Isac, laissan gaire de plaça a una grafia Aisac. Se Isac es la fòrma d'origina, venguda [ɛj'Ʒa] per la rason dejà dicha, Ai- pretonic es pas etimologic e Eisac seriá la sola grafia rigorosa. Comparar emb un autre cas que I- inicial e etimologic es vengut Ei- en realitat : Eiçac.

Istòria

En 1793, la municipalitat èra « 1793, La Sauvetat, Izaac, Puysserampion et Aignac » (en francés), dont La Sauvetat, Eisac, Puèg Arampion e Anhac, mas en 1800, « Saint-Pardoux-Isaac » (en francés) èra una comuna independenta ^[4].

Administracion

Lista deus cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
mai de 2020	2026	Marie-Josée Bonadona [5]
2014	2020	Guy Giacuzzo
març de 1989	2014	Cyr Le Bot	UDF
	1989
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

• Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lausun; es adara del canton de la Val de Dròt.

Demografia

modificar « persona »  v · d · m  Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 1183, totala: 1203
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
	328	403	408	438	442	468	505	458
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
435	409	415	408	375	386	366	341	351
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
340	364	364	291	292	329	324	337	350
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
523	910	1 363	1 372	1 348	1 215	1 161	1 163	1 171 1 197
2009	2010
1 177 1 203	1 183 1 209
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

• En 1793, la futura comuna (o Eisac/Aisac/Isac ?) èra recensada emb La Sauvetat de Dròt e autres luecs.
• En 2018 la populacion èra de 1120 abitants e la densitat èra de 154,27 ab/km².

Luècs e monuments

Personalitats ligadas emb la comuna

Veire tanben

• Comunas d'Òut e Garona

Ligams extèrnes