Solitud

La solitud (del latin solus significant «sol») es l'estat, pontual o durable, mai o mens causit o subit, d'un individú qu’es engatjat dins cap rapòrt amb autrú.

D'unes individús se senton sols dins un grop ou una collectivitat.

D'unes autors parlan de solitud objectiva per distinguir aqueste estat del sentiment subjectiu associat a l'isolament social.