Sòl-re-sòl
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Lo sòl-re-sòl es una lenga construcha trobada per Joan Francés Sudre, un albigés, per poder parlar a tot lo monde, emai los sords o los òrbs, amb de mots compausats de colors o de nòtas de musica: do, re, mi, fa, sòl, la, si (si de còps escrich ti segond lo metòde de Sarah Ann Glover).
Aquela lenga se sona Lenga musicala universala (Langue musicale universelle) dins lo libre de Sudre publicat en 1866 e las publicacions precedentas.[1]
En 1902, Boleslas Gajewski publica un libre que parla de solrésol (sòl-re-sòl) que ven lo nom utilizat per parlar de la lenga.
Remove ads
Vocabulari
Lo vocabulari se basa sus las sèt nòtas.
Gramatica
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads