Vocala obèrta anteriora non arredondida
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
La vocala obèrta anteriora non arredondida es una vocala emplagada per mantunas lengas parladas. L'Alfabet Fonetic Internacional li atribuís lo simbòl ⟨a⟩. Pasmens, se la necessitat de diferenciar dos sons alofòns, se pòt representa vocala obèrta centrala non arredondida pel simbòl ⟨ä⟩. Las lengas qu'emplegan l'alfabet latin representan generalament aquel son amb la letra a.
Remove ads
Caracteristicas
- Son gra d'obertura es obèrt, es a dire que la lenga es plaçada tan luònh dau paladar coma possible
- Son punt d'articulacion es anterior, es a dire que la lenga es plaçada tan luònh en avant de la boca
- Son caractèr redondetat non es arredondit, çò que significa que las labras son pas arredondidas.
En occitan
L'occitan possedís aquel son representat per la letra a, coma ''mar", pasmens en posicion finala atòna se pronóncia [α] (mas tanplan [ə], [a], [u]). Segon los dialèctes, se fa siá [a] (anteriora) siá [ä] (centrala).
En auvernhat e lemosin la a atòna non finala se pronóncia [ɒ] (levat "as" finala o avant una vocala). Dins mantuns dialèctes "au" atòna fa [ɔw].
Ocurréncias
Referéncias
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads