ਐਗਾਰ

ਐਗਾਰ ਇੱਕ ਤਰਾਂ ਦਾ ਜੈਲੀ -ਵਰਗਾ ਪਦਾਰਥ ਹੈ,ਜਿਸ ਨੂੰ ਐਲਗੀ ਤੋਂ ਪਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ Mino Tarōzaemon ਦੁਆਰਾ 1660 ਈ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਲੱਭਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਸੂਕਸ਼ਮਜੀਵੋਂ ਦਾ ਕਲਚਰ ਕਰਦੇ ਹੈ। ਸੁਕਸ਼ਮਜੀਵੋਂ ਦੇ ਲੋੜ ਅਨੁਸਾਰ ਐਗਾਰ ਵਿੱਚ ਵੱਖਰੇ ਪਦਾਰਥ ਰੱਖੇ ਹੁੰਦੇ ਹੈ। ਐਗਾਰ ਦੇ ਪਦਾਰਥ ਅਨੁਸਾਰ ਐਗਾਰ ਭਿੰਨ ਹੁੰਦੇ ਹੈ।

ਹਾਜਰੇ ਤੋਂ ਬਣੀ ਹੋਈ ਜਪਾਨ ਦੀ ਮਿਠਾਈ ਯੋਕਾਨ

ਇਸ ਵਿੱਚ ਗੈਲੇਕਟੋਸ ਅਤੇ ਸਲਫੇਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵੱਖਰਾ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਆਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਰੇਚਕ (ਲੈਕਜੇਟਿਵ) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਸਦਾ ਵਰਤੋ ਅਤਿਅੰਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਇਸਦਾ ਵਰਤੋ ਸੂਖਮ ਜੀਵਾਂ ਦੇ ਖਾਣ ਯੋਗ ਪਦਾਰਥਾਂ (ਮਾਇਕਰੋਬਿਅਲ ਕਲਚਰ ਮੀਡਿਆ) ਦਾ ਠੋਸ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਿਸ਼ਠਾੰਨਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਮਾਸ ਸੰਵੇਸ਼ਠਨ ਉਦਯੋਗੋਂ (ਮੀਟ ਪੈਕਿੰਗ ਇੰਡਸਟਰੀਜ) ਵਿੱਚ ਵੀ ਜੇਕਰ ਦਾ ਵਰਤੋ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਭੇਸ਼ਜੀਏ ਉਤਪਾਦਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪ੍ਰਨਿਲੰਬਕ ਅਭਿਕਰਤਾ (ਇਮਲਸੀਫਾਇੰਗ ਏਜੰਟ) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਿਉਕਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਐਗਾਰ ਦੇ ਬੂਟੀਆਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਕੇ ਤੁਰੰਤ ਸੁਖਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਕਾਰਖਾਨੇ ਵਿੱਚ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉੱਤੇ ਇਹ ਧੋਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪ੍ਰਯੋਗ ਵਿੱਚ ਲਿਆਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਐਗਾਰ ਦੀ ਉਪਲਬਧੀ ਲਈ ਉਕਤ ਬੂਟੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਰੰਜਿਤ (ਬਲੀਚਡ) ਕਰਕੇ ਪੁੰਨ ਸ਼ੁੱਧ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ‌ ਮਿਊਸੀਲੇਜ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਘੰਟੀਆਂ ਲਈ ਉਬਾਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਨੇਕ ਛਨਨੋਂ ਵਲੋਂ ਛਾਨਤੇ ਹੋਏ ਵੱਖਰਾ ਫਰੇਮਾਂ ਵਿੱਚ ਜੇਲੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ‌ ਠੰਢਾ ਕਰਕੇ ਜਮਾਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਾਣੀ ਨੂੰ ਸੁੱਟਕੇ ਜੇਲੀ ਸੁਖਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਚੂਰਣ ਦਾ ਰੂਪ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਭਿੰਨ - ਭਿੰਨ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਲੋਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਅਗਰਬੱਤੀਆਂ ਵੀ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ^[1]