ਜੇਮਸ ਐਮਸਟਰ

ਜੇਮਸ ਐਮਸਟਰ (18 ਜੁਲਾਈ, 1908 – 11 ਜੂਨ, 1986) 1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਇੰਟੀਰੀਅਰ ਡਿਜ਼ਾਇਨਰ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਐਮਸਟਰ ਯਾਰਡ ਬਣਾਇਆ, ਜੋ ਇੱਕ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸ਼ਹਿਰ ਮਨੋਨੀਤ ਭੂਮੀ ਚਿੰਨ੍ਹ ਹੈ।^[1]

1960 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਐਮਸਟਰ ਯਾਰਡ ਵਿੱਚ ਜੇਮਸ ਐਮਸਟਰ

ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ

ਐਮਸਟਰ ਦਾ ਜਨਮ 18 ਜੁਲਾਈ, 1908 ਨੂੰ ਲਿਨ, ਮੈਸੇਚਿਉਸੇਟਸ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਬੋਸਟਨ ਦੇ ਇੱਕ ਵਿਹੜੇ ਵਾਲੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਹੋਈ, ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਮੈਨਹਟਨ ਵਿੱਚ ਐਮਸਟਰ ਯਾਰਡ ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।^[2][3]

ਐਮਸਟਰ ਨੇ ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ ਆਫ ਫਾਈਨ ਆਰਟਸ, ਬੋਸਟਨ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਲਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਮੂਰਤੀ ਅਤੇ ਪੇਂਟਿੰਗ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ।^[4]

ਕਰੀਅਰ

ਐਮਸਟਰ ਟਰਟਲ ਬੇ, ਮੈਨਹਟਨ, ਆਂਢ-ਗੁਆਂਢ 'ਤੇ ਆਪਣੀ ਭਾਈਚਾਰਕ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਲਈ ਅਤੇ ਇੰਟੀਰੀਅਰ ਡਿਜ਼ਾਇਨਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀ ਰਵਾਇਤੀ ਸ਼ੈਲੀ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।^[5]

ਪਹਿਲਾਂ ਐਮਸਟਰ ਨੇ ਬਰਗਡੋਰਫ ਗੁੱਡਮੈਨ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਫਿਫਥ ਐਵੇਨਿਊ ਆਧਾਰਿਤ ਇੱਕ ਲਗਜ਼ਰੀ ਸਮਾਨ ਡਿਪਾਰਟਮੈਂਟ ਸਟੋਰ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸਜਾਵਟ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਵਸਤੂਆਂ ਦੇ ਵਿਭਾਗ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਬੰਧਿਤ ਕੀਤਾ।^[6]

ਐਮਸਟਰ ਨੇ 1938 ਵਿਚ ਇਕੱਲਿਆਂ ਆਪਣੀ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਫਰਮ ਖੋਲ੍ਹੀ। ਉਸਦੇ ਗਾਹਕਾਂ ਵਿੱਚ: ਮੱਧ ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਰੋਬਾਰ, ਜਹਾਜ਼ ਨਿਰਮਾਤਾ ਅਤੇ ਹੋਟਲ ਸਨ। ਉਹ 2 ਈਸਟ 61ਵੀਂ ਸਟ੍ਰੀਟ, ਮੈਨਹਟਨ ਵਿਖੇ ਸਥਿਤ ਇੱਕ ਲਗਜ਼ਰੀ ਹੋਟਲ 'ਦ ਪਿਅਰੇ' ਦੀ ਮੁੜ ਸਜਾਵਟ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਇੰਟੀਰੀਅਰ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ ਹੈ।^[7]

1957 ਵਿੱਚ ਐਮਸਟਰ ਨੇ ਈ. 49ਵੀਂ ਸਟ੍ਰੀਟ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਟਰਟਲ ਬੇਅ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ। ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮੀਟਿੰਗ ਐਮਸਟਰ ਯਾਰਡ ਵਿਖੇ ਹੋਈ।^[8][9]

ਐਮਸਟਰ ਪ੍ਰੈਸਕੋਟ ਨੇਬਰਹੁੱਡ ਹਾਊਸ (ਚੇਅਰਮੈਨ), ਪ੍ਰੈਸਕੋਟ ਨਰਸਰੀ ਸਕੂਲ (ਚੇਅਰਮੈਨ) ਅਤੇ ਫ੍ਰੈਂਡਜ਼ ਆਫ ਪੀਟਰ ਡੈਟਮੋਲਡ ਪਾਰਕ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ (ਪ੍ਰਧਾਨ) ਨਾਲ ਵੀ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ।^[10] ਪੀਟਰ ਡੇਟਮੋਲਡ (1923–1972)^[11] ਟਰਟਲ ਬੇਅ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਤੋਂ ਐਮਸਟਰ ਦਾ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਸੀ, ਜੋ 1972 ਵਿੱਚ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ; ਉਸਦਾ ਕਾਤਲ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ।^[12]

ਐਮਸਟਰ ਯਾਰਡ

ਮੂਲ ਬੋਸਟਨ ਸਟੇਜ ਕੋਚ ਮਾਰਕਰ

1944 ਵਿੱਚ ਐਮਸਟਰ ਨੇ 211 1/2 ਈਸਟ 49ਵੀਂ ਸਟਰੀਟ 'ਤੇ ਜੋ ਹੁਣ ਐਮਸਟਰ ਯਾਰਡ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਬਹਾਲ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਇੱਕ ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਸਥਾਪਤ ਪੰਜ ਇਮਾਰਤਾਂ ਦਾ ਕੰਪਲੈਕਸ ਹੈ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਬੋਰਡਿੰਗ ਹਾਊਸ, ਬੋਸਟਨ ਪੋਸਟ ਰੋਡ ਦਾ ਇੱਕ ਸਟੇਸ਼ਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਪਾਰਕ ਵਿਹੜਾ ਸੀ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਐਮਸਟਰ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਖਰੀਦਿਆ ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਐਮਸਟਰ ਨੇ ਆਰਕੀਟੈਕਟ ਟੇਡ ਸੈਂਡਿਅਰ ਅਤੇ ਕਲਾਕਾਰ ਹੈਰੋਲਡ ਸਟਰਨਰ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਕੰਪਲੈਕਸ ਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਕੀਤੀ,^[13] ਕਈ ਅਪਾਰਟਮੈਂਟਾਂ/ਸਟੂਡੀਓਜ਼ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਲਈ ਇੱਕ ਅੰਦਰੂਨੀ ਵਿਹੜਾ ਬਣਾਇਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕਈ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹਸਤੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਰਾਏ 'ਤੇ ਦਿੱਤਾ।

ਅਪਾਰਟਮੈਂਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਐਮਸਟਰ ਦਾ ਘਰ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਬੀਡਰਮੀਅਰ ਫਰਨੀਚਰ ਨਾਲ ਸਜਾਇਆ ਸੀ।^[14] ਐਮਸਟਰ ਦੁਆਰਾ ਯਾਰਡ ਦਾ ਉਦਘਾਟਨ ਕਰਨ ਲਈ ਆਯੋਜਿਤ ਪਾਰਟੀ ਦੌਰਾਨ ਐਮਸਟਰ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਐਲਸੀ ਡੀ ਵੋਲਫ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਇੱਕ ਸਿਰੇ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਲਗਾਉਣ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕੇ ਕਿ ਯਾਰਡ ਵੱਡਾ ਹੈ। ਐਮਸਟਰ ਨੇ ਇੱਕ ਆਰਚ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਨੂੰ ਫਰੇਮ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ਾ 21ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਥਾਂ ਤੇ ਰਿਹਾ।^[15] 1966 ਵਿੱਚ ਨਿਊਯਾਰਕ ਸਿਟੀ ਲੈਂਡਮਾਰਕਸ ਪ੍ਰੀਜ਼ਰਵੇਸ਼ਨ ਕਮਿਸ਼ਨ (ਐਲਪੀਸੀ) ਨੇ ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਟੇਜਕੋਚ ਸਟਾਪ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, ਵਿਹੜੇ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੀਆਂ ਇਮਾਰਤਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਵਜੋਂ ਮਨੋਨੀਤ ਕੀਤਾ।^[16]

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ

ਜੇਮਸ ਐਮਸਟਰ ਰਾਬਰਟ ਕੇ. ਮੋਇਰ ਨਾਲ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਚੱਲ ਰਹੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਸੀ।^[17] ਐਮਸਟਰ-ਮੋਇਰ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਾਰੇ, ਪੱਤਰਕਾਰ ਅਤੇ ਦੋਸਤ ਮਾਈਕ ਵੈਲੇਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 1995 ਵਿੱਚ "ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪੁਰਾਣਾ ਵਿਆਹੁਤਾ ਜੋੜਾ" ਅਤੇ "ਦੋਵੇਂ ਲੋਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੈਂ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਸੀ" ਵਜੋਂ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ।^[18]

ਐਮਸਟਰ ਕਾਂਸਟੈਂਸ ਸਪਰੀ, ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਿੱਖਿਅਕ ਅਤੇ ਫਲੋਰਿਸਟ ਅਤੇ ਸੀਰੀ ਮੌਗਮ, 1920 ਅਤੇ 1930 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸਜਾਵਟ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਡਬਲਯੂ ਸਮਰਸੈਟ ਮੌਗਮ ਦੀ ਪਤਨੀ ਦਾ ਵੀ ਦੋਸਤ ਸੀ।^[19]

ਐਮਸਟਰ ਦੀ ਮੌਤ 11 ਜੂਨ, 1986 ਨੂੰ ਲਿਊਕੇਮੀਆ ਕਾਰਨ ਹੋਈ ਸੀ। ਮੋਇਰ 1992 ਤੱਕ ਐਮਸਟਰ ਯਾਰਡ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਰਿਹਾ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਬਾਹਰ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਆਖਰੀ ਕਿਰਾਏਦਾਰ ਸੀ। ਐਮਸਟਰ ਯਾਰਡ ਨੂੰ 1999 ਵਿੱਚ ਐਕੁਆਇਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇੰਸਟੀਟਿਊਟੋ ਸਰਵੈਂਟਸ, ਨਿਊਯਾਰਕ ਨੇ ਇਸਦੀ ਮੁਰੰਮਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 2002 ਤੋਂ ਇੰਸਟੀਟਿਊਟੋ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵਿਹੜੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਾਕੇਟ ਪਾਰਕ ਵਜੋਂ ਵਰਤਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦੇ ਦਿੱਤੀ।^[20] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਦੋਂ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟੋ ਨੇ ਜਾਇਦਾਦ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਹਿੱਸਾ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਤੀ ਨਾਲ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਆਵਾਦੀਆਂ ਨੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਜਾਹਿਰ ਕੀਤੀ।^[21]