ਡਿਸਲੇਕਸੀਆ

ਡਿਸਲੈਕਸੀਆ, ਜੋ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਦਿੱਕਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਆਮ ਅਕਲ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਪੜ੍ਹਨ ਵਿੱਚ ਮੁਸ਼ਕਲ ਪੇਸ਼ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।^[1][2] ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਲੋਕ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਡਿਗਰੀਆਂ ਤੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਬਦ ਉਠਾਲਣ, ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਨ, ਸ਼ਬਦ ਲਿਖਣ, ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਨ, ਉੱਚੀ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ ਸਮੇਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਉਚਾਰਣ ਅਤੇ ਜੋ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਇਸ ਦੇ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ^[3] ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਜਿਹੜਾ ਪਹਿਲਾਂ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਆਪਣੀ ਇਸ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਗਵਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਐਲੇਕਸੀਆ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਆਪਮੁਹਾਰੇ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਨਾਰਮਲ ਇੱਛਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।^[4]

ਡਿਸਲੈਕਸੀਆ ਹੋਣ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਹੈ ਇਸ ਦੇ ਜੈਨੇਟਿਕ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੋਵੇਂ ਕਾਰਨ ਹਨ। ਕੁਝ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਵਿਗਾੜ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਚੱਲਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਅਕਸਰ ਅਟੈਨਸ਼ਨ ਡੈਫੀਸਿਟ ਹਾਈਪਰ ਐਕਟੀਵਿਟੀ (ADHD) ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਕਾਂ ਸੰਬੰਧੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਭਿਅੰਕਰ ਮਾਨਸਿਕ ਸੱਟ, ਸਟਰੋਕ, ਜਾਂ ਦਿਮਾਗੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ (ਡਿਮੈਂਸੀਆ) ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਬਾਲਗ਼ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਡਿਸਲੈਕਸੀਆ ਦੀਆਂ ਅਧਾਰ-ਗਤ ਕਾਰਜਵਿਧੀਆਂ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਡਿਸਲੈਕਸੀਆ ਦੀ ਪਰਖ ਮੈਮੋਰੀ, ਸਪੈਲਿੰਗ, ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ, ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਟੈਸਟਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਰਾਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।^[5] ਡਿਸਲੈਕਸੀਆ ਸੁਣਨ ਦੀਆਂ ਜਾਂ ਦੇਖਣ ਦੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਕਰਕੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਪੜ੍ਹਣ ਦੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਰੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। 

ਇਸ ਦੇ ਇਲਾਜ ਵਿੱਚ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਸਿਖਲਾਈ ਦੇ ਢੰਗਾਂ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਅਧਾਰਗਤ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਇਲਾਜ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ, ਇਹ ਗੱਲ ਲੱਛਣਾਂ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਘੱਟ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।^[6] ਨਿਗਾਹ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਰੱਖ ਕੇ ਕੀਤੇ ਇਲਾਜ ਅਸਰਦਾਰ ਨਹੀਂ ਹਨ। ^[7] ਡਿਸਲੈਕਸੀਆ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਸਾਰੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰਦੀ ਹੈ।^[8][9] ਇਹ ਜਨਸੰਖਿਆ ਦੇ 3-7% ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ^[10] ਹਾਲਾਂਕਿ, 20% ਤੱਕ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਹੱਦ ਤੱਕ ਇਸਦੇ ਲੱਛਣ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ^[11] ਹਾਲਾਂਕਿ ਡਿਸਲੈਕਸੀਆ ਅਕਸਰ ਮਰਦਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਮਰਦਾਂ ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਰੋਗ ਹੈ। ਕੁਝ ਲੋਕ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਡਿਸਲੈਕਸੀਆ ਨੂੰ ਸਿਖਣ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਖਰਾ ਤਰੀਕਾ ਸਮਝਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਕੁਝ ਲਾਭ ਵੀ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ।^[12][13]