ਮੁਸੱਰਤ ਨਜ਼ੀਰ

ਮੁਸੱਰਤ ਨਜ਼ੀਰ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਗਾਇਕਾ ਅਤੇ ਅਦਾਕਾਰਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਉਰਦੂ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਦੇ ਗੀਤ ਗਾਏ ਹਨ। ਉਸ ਨੇ ਸੋਲੋ ਵੀ ਜਿਆਦਾਤਰ ਵਿਆਹ ਦੇ ਅਤੇ ਲੋਕਗੀਤ ਗਾਏ ਹਨ। ਉਹ 13 ਅਕਤੂਬਰ 1940 ਨੂੰ ਇੱਕ ਮੱਧ-ਵਰਗੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਪੇ ਲਾਹੌਰ ਤੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਮੂਲ ਦੇ ਸਨ। ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ, ਖਵਾਜਾ ਨਜ਼ੀਰ ਅਹਿਮਦ, ਉਸ ਦੇ ਜਨਮ ਦੇ ਵੇਲੇ ਰਜਿਸਟਰ ਠੇਕੇਦਾਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਨਗਰ ਨਿਗਮ ਦੇ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ।^[1]

ਮੁਸੱਰਤ ਨਜ਼ੀਰ
ਉਰਫ਼	ਮੁਸੱਰਤ (ਸੰਗੀਤ) ਚਾਂਦਨੀ (ਫ਼ਿਲਮਾਂ)
ਜਨਮ	(1940-10-13)13 ਅਕਤੂਬਰ 1940 ਲਹੌਰ, ਪੰਜਾਬ (ਪਾਕਿਸਤਾਨ)
ਵੰਨਗੀ(ਆਂ)	ਪੌਪ - ਪੰਜਾਬੀ
ਕਿੱਤਾ	ਗਾਇਕਾ, ਫ਼ਿਲਮ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ, ਅਦਾਕਾਰਾ
ਸਾਜ਼	Vocalist
ਸਾਲ ਸਰਗਰਮ	1955 -ਹੁਣ

ਮੁੱਢਲਾ ਜੀਵਨ

ਉਸ ਦੇ ਮਾਪੇ ਮੱਧ-ਕਲਾਸ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦੇ ਸਨ ਜੋ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਪੰਜਾਬੀ ਮੂਲ ਦੇ ਸਨ। ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਖਵਾਜਾ ਨਜ਼ੀਰ ਅਹਿਮਦ, ਲਾਹੌਰ ਮਿਉਂਸਪਲ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਰਜਿਸਟਰਡ ਠੇਕੇਦਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ।ref name=APNA>Khalid Hasan (18 March 2005). "Looking for Musarrat Nazir (her Profile)". Academy of the Punjab in North America (APNA). Retrieved 3 February 2019.</ref> ਉਸ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਦੇ ਮਾਪੇ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਬਣੇ, ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ। ਮੁਸਰਤ ਨੇ ਦਸਵੀਂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ (10 ਵੀਂ ਜਮਾਤ) ਬੜੇ ਵਧੀਆ ਨੰਬਰਾਂ ਨਾਲ ਪਾਸ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਕਿੰਨਰਾਈਡ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਇੰਟਰਮੀਡੀਏਟ (12 ਵੀਂ ਜਮਾਤ) ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕੀਤੀ।

ਕੈਰੀਅਰ

ਉਸ ਨੂੰ ਸੰਗੀਤ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਰੁਚੀ ਸੀ ਅਤੇ 1950 ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ 'ਚ ਰੇਡੀਓ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਲਈ ਗਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਪਰ, ਰੇਡੀਓ ਤੋਂ ਲੋੜੀਂਦੇ ਪੈਸੇ ਉਸ ਨੂੰ 1955 ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਅਨਵਰ ਕਮਲ ਪਾਸ਼ਾ ਕੋਲ ਲੈ ਗਏ। ਉਸ ਨੇ ਪਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਗਾਉਣ ਦੀ ਆਪਣੀ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਇੱਛਾ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ। ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਪਾਸ਼ਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਬਣਨ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ। ਮੁੱਸਰਤ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਪਾਸ਼ਾ ਨੇ ਖ਼ੁਦ ਮੁਸੱਰਤ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਆਪਣੀ ਧੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗਾਇਕਾ ਅਤੇ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮ ਇੰਡਸਟਰੀ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ।

ਅਨਵਰ ਕਮਲ ਪਾਸ਼ਾ ਨੇ ਮੁਸੱਰਤ ਦਾ ਨਾਮ ਬਦਲ ਕੇ ਚਾਂਦਨੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਈਡ ਰੋਲ ਲਈ ਸਾਈਨ ਅਪ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਲਈ, ਚਾਂਦਨੀ ਨੇ 1955 ਵਿੱਚ ਪਾਸ਼ਾ ਦੀ ਫ਼ਿਲਮ "ਕ਼ਾਤਿਲ" ਵਿੱਚ ਸਾਬੀਹਾ ਖਾਨੁਮ ਅਤੇ ਨਈਅਰ ਸੁਲਤਾਨਾ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਉਸ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦੁਜੈਲੀ ਪਰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸੀ।

ਕੈਪੀਟਲ ਫ਼ਿਲਮਾਂ, ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਸ਼ੇਖ਼ ਲਤੀਫ਼ ਨੇ ਇੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮ "ਪੱਤਣ" (1955) ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਲਤੀਫ਼ ਦੇ ਦੋਸਤ, ਕਵੀ ਅਤੇ ਸਕ੍ਰਿਪਟ ਲੇਖਕ, ਬਾਬਾ ਆਲਮ ਸੀਆ ਪੋਸ਼, ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫ਼ਿਲਮ ਵਿੱਚ ਚਾਂਦਨੀ (ਮੁਸੱਰਤ ਨਜ਼ੀਰ) ਨੂੰ ਕਾਸਟ ਕਰਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ। ਸ਼ੇਖ ਲਤੀਫ਼ ਸਹਿਮਤ ਹੋਏ। ਇਹ ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁਸੱਰਤ ਨਜ਼ੀਰ ਦਾ ਇੱਕ ਨਾਮ ਸੀ, ਜਿਸ ਦਾ ਨਾਮ ਚਾਂਦਨੀ ਸੀ। ਫਿਰ ਚਾਂਦਨੀ ਆਪਣੇ ਅਸਲ ਨਾਮ ਮੁਸੱਰਤ ਨਜ਼ੀਰ ਦੇ ਨਾਲ ਹਿੱਟ ਹੋਈ ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮ ਪੱਤਣ (1955) ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰ ਆਈ।

ਉਸ ਨੇ ਪੱਤਣ (1955) ਵਿੱਚ ਸੰਤੋਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗ 'ਚ ਮੁੱਖ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਨਿਰਮਾਤਾ ਸ਼ੇਖ ਲਤੀਫ ਸਨ ਅਤੇ ਫ਼ਿਲਮ ਦਾ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਲੁਕਮਾਨ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਫ਼ਿਲਮ ਪੱਤਣ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਫ਼ਿਲਮ ਇੰਡਸਟਰੀ ਵਿੱਚ ਮੁਸੱਰਤ ਲਈ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤੇ ਸਨ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸ ਨੂੰ ਹਰ ਸਮੇਂ ਦੀ ਹਿੱਟ ਫ਼ਿਲਮ ਪਟੇ ਖਾਨ (1955) ਮਿਲੀ। ਉਹ ਸਹਿਯੋਗੀ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਸੀ। ਫ਼ਿਲਮ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਫ਼ਿਲਮ ਅਦਾਕਾਰਾ ਸ਼ੰਮੀ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਮੁਸੱਰਤ ਨਜ਼ੀਰ ਨੇ ਨੂਰਜਹਾਂ ਅਤੇ ਅਸਲਮ ਪ੍ਰਵੇਜ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਹਾਇਕ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੀ ਮੁੱਖ ਮੁਕਾਬਲੇਬਾਜ਼ ਅਭਿਨੇਤਰੀਆਂ ਸਾਬੀਹਾ ਖਾਨੂਮ, ਯਾਸਮੀਨ ਅਤੇ ਨੂਰਜਹਾਂ ਸਨ।

ਨਿੱਜੀ ਜੀਵਨ

ਉਸ ਦਾ ਜਨਮ 13 ਅਕਤੂਬਰ 1940 ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਇੱਕ ਡਾਕਟਰ ਅਰਸ਼ਦ ਮਜੀਦ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ 1965 ਤੋਂ ਕਨੇਡਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੀ ਹੈ। 2005 ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਤਿੰਨ ਸਨ। ਮੁਸਰਤ ਨਜ਼ੀਰ ਨੇ ਆਪਣਾ ਫ਼ਿਲਮੀ ਕੈਰੀਅਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਿਖਰ 'ਤੇ ਸੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਕਨੈਡਾ ਜਾਣ ਲਈ ਰਾਜ਼ੀ ਹੋ ਗਿਆ।

ਮੁਸੱਰਤ ਨਜ਼ੀਰ ਅਤੇ ਅਰਸ਼ਦ ਮਜੀਦ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਾਪਸ ਆਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਲਾਹੌਰ 'ਚ ਸੈਟਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਅਰਸ਼ਦ ਮਜੀਦ ਲਾਹੌਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਮਕਸਦ ਲਈ ਉਥੇ ਜਾ ਕੇ ਇੱਕ ਘਰ ਖਰੀਦ ਚੁੱਕੇ ਸਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਅਜੇ ਵੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ 2005 ਵਿੱਚ ਸੰਭਾਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਪੈਸਾ ਖਰਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਜੱਦੋ-ਜਹਿਦ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਤੇ ਅਰਸ਼ਦ ਮਜੀਦ ਨੇ ਹਾਰ ਮੰਨ ਲਈ ਸੀ।

ਫ਼ਿਲਮੋਗ੍ਰਾਫੀ

• ਕ਼ਾਤਿਲ (1955),
• ਪੱਤਣ (1955),^[2]
• ਪਟੇ ਖਾਨ (1955),
• ਮਾਹੀ ਮੁੰਡਾ (1956),
• ਪੀਂਗਾਂ (1956),
• ਕਿਸਮਤ (1956),
• ਮਿਰਜ਼ਾ ਸਾਹਿਬਾ (1956),
• ਗੁੱਡੀ ਗੁੱਡਾ (1956),
• ਬਾਗੀ (1956)),
• ਆਂਖ ਕਾ ਨਾਸ਼ਾ (1957),
• ਬਾਪ ਕਾ ਗੁਨਾਹ (1957),
• ਪਲਕਾਨ (1957),
• ਯੱਕੇ ਵਾਲੀ (1957),
• ਨਯਾ ਜ਼ਮਾਨਾ (1957),
• ਸੇਹਟੀ (1957),
• ਜੱਟੀ (1958),
• ਜ਼ੇਹਰ-ਏ-ਇਸ਼ਕ (1958),
• ਸਟ੍ਰੀਟ ਨੰਬਰ 77,
• ਸੀਸਤਾਂ (1957),
• ਠੰਡੀ ਸਾਰਕ (1957),
• ਜਾਨ-ਏ-ਬਹਾਰ (1958),
• ਲੁਕਣ ਮਿਟੀ (1959),
• ਜੈਦਾਦ (1959),
• ਕਰਤਾਰ ਸਿੰਘ,
• ਰਾਜ਼ (1959),
• ਸੋਲਾ ਆਨੇ (1959),
• ਝੂਮਰ (1959),
• ਗੁਲ ਬਦਨ (1960),
• ਨੌਕਰੀ (1960),
• ਸੁਨੇਹਰੇ ਸਪਨੇ (1961),
• ਸ਼ਹੀਦ (1962),
• ਇਸ਼ਕ ਪਰ ਜੋਰ ਨਾਹੀਂ (1963),
• ਛੋਟਾ ਸਰਦਾਰ,
• ਮੰਗੋਲ (1961),
• ਮੁਫਤਬਰ (1961),
• ਗੁਲਫਾਮ (1961),
• ਬਹਾਦੁਰ (1967)

ਮਸ਼ਹੂਰ ਗੀਤ

• ਗੁਲਸ਼ਨ ਕੀ ਬਹਾਰੋਂ ਮੇਂ
• ਮੇਰਾ ਲੌਂਗ ਗਵਾਚਾ (1983), ਖਵਾਜਾ ਪਰਵੇਜ਼ ਦੇ ਗਾਣੇ ਦੇ ਬੋਲ ਇੱਕ ਭੱਜਣ ਵਾਲਾ ਹਿੱਟ ਗਾਣਾ ਸੀ
• ਚਲੇ ਤੋ ਕੱਟ ਹੀ ਜਾਏਗਾ ਸਫ਼ਰ ਅਹਿਸਤਾ, ਅਹਿਸਤਾ
• ਆਪਣੇ ਹਾਥੋਂ ਕੀ ਲਕੀਰੋਂ ਮੇਂ
• ਲਠੇ ਦੀ ਚਾਦਰ ਉੱਤੋਂ ਸਲੇਟੀ ਰੰਗ ਮਾਹੀਆ, ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਰਵਾਇਤੀ ਲੋਕ ਗੀਤ
• ਚਿੱਟਾ ਕੂਕੜ ਬਨੇਰੇ ਤੇ
• ਮਹਿੰਦੀ ਨੀ ਮਹਿੰਦੀ
• ਜੋਗੀ (1985)^[3]

ਸਨਮਾਨ

• ਫ਼ਿਲਮ ਜ਼ੇਹਰ-ਏ-ਇਸ਼ਕ ਲਈ 1958 ਵਿੱਚ ਸਰਬੋਤਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦਾ ਨਿਗਾਰ ਪੁਰਸਕਾਰ।
• ਫ਼ਿਲਮ ਝੁਮਰ ਲਈ 1959 ਵਿੱਚ ਸਰਬੋਤਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦਾ ਨਿਗਾਰ ਪੁਰਸਕਾਰ।
• ਸਾਲ 1962 ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮ ਸ਼ਹੀਦ ਲਈ ਸਰਬੋਤਮ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਦਾ ਨਿਗਾਰ ਪੁਰਸਕਾਰ।
• ਪ੍ਰਾਈਡ ਆਫ਼ ਪਰਫਾਰਮੈਂਸ ਅਵਾਰਡ 1989 ਵਿੱਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਵੱਲੋਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।