ਲਖਮੀ ਦਾਸ

ਲਖਮੀ ਦਾਸ (12 ਫਰਵਰੀ 1497 – 9 ਅਪ੍ਰੈਲ 1555^{[note 1]}), ਜਿਸਨੂੰ ਲਖਮੀ ਚੰਦ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਸੁਲੱਖਣੀ ਦੇ ਛੋਟੇ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦੇ ਜਗਿਆਸੀ ਸੰਪਰਦਾ ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਸਨ।^[2]

ਜੀਵਨੀ

ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਸ੍ਰੀ ਚੰਦ ਅਤੇ ਲਖਮੀ ਦਾਸ ਨਾਲ। ਸਿੱਖ-ਗੁਲਰ। 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਮੱਧ ਜਾਂ ਆਖਰੀ ਤਿਮਾਹੀ

ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ 12 ਫਰਵਰੀ 1497 ਨੂੰ ਸੁਲਤਾਨਪੁਰ ਲੋਧੀ ਵਿੱਚ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਸੁਲੱਖਣੀ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ।^[2][3] ਉਹ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਮਾਰਗ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਵੱਡੇ ਭਰਾ ਸ੍ਰੀ ਚੰਦ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੇ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਲਖਮੀ ਦਾਸ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਹੋਏ, ਇੱਕ ਗ੍ਰਹਿਸਥੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਬਾਅਦ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਤਪੱਸਵੀ ਬਣ ਗਏ।^[2] ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਧਨਵੰਤੀ ਨਾਂ ਦੀ ਔਰਤ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਡੇਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਜਾ ਵਸੇ।^[4] ਲਖਮੀ ਦਾਸ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਖੇਤੀ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ।^[5] ਲਖਮੀ ਦਾਸ ਨੂੰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਦਾ ਵੀ ਸ਼ੌਕ ਸੀ।^[6] ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਤਨੀ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ 1515 ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਧਰਮ ਦਾਸ (ਜਾਂ ਧਰਮ ਚੰਦ) ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ।^[4][7]

ਨੋਟ

1. Some sources give his birth year as 1496.^[1]