ਵਿਜੈਨੰਦਸੂਰੀ

ਆਚਾਰੀਆ ਵਿਜਯਾਨੰਦ ਸੂਰੀ (4 ਜੂਨ 1837– 20 ਮਈ 1896), ਜੋ ਗੁਜਰਾਂਵਾਲਾ ਦੇ ਆਤਮਰਾਮਜੀ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਆਧੁਨਿਕ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਆਚਾਰੀਆ ਦੀ ਉਪਾਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਹਿਲੇ ਸਵੇਤਾਂਬਰ ਮੂਰਤੀਪੂਜਕ ਜੈਨ ਭਿਕਸ਼ੂ ਸਨ। ^{[1] [2]} ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਜੰਮੇ ਪਲੇ , ਉਹ ਇੱਕ ਸਥਾਨਕਵਾਸੀ ਭਿਕਸ਼ੂ ਬਣੇ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਮੂਰਤੀਪੂਜਕ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਏ। ਉਸਨੇ ਗੁਜਰਾਤ, ਰਾਜਪੂਤਾਨਾ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਦੂਰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ; ਉਸਨੇ ਜੈਨ ਸਮਾਜ, ਸੰਨਿਆਸੀ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਸੁਧਾਰਿਆ। ਉਸਨੇ ਹਿੰਦੀ ਵਿੱਚ ਕਈ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ 1893 ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੀ ਵਿਸ਼ਵ ਧਰਮ ਸੰਸਦ ਵਿੱਚ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਵੀਰਚੰਦ ਗਾਂਧੀ ਨੇ ਸ਼ਿਰਕਤ ਕੀਤੀ।

ਅਰੰਭਕ ਜੀਵਨ

ਵਿਜੈਨੰਦਸੂਰੀ

ਵਿਜੈਨੰਦਸੂਰੀ ਵਿਕ੍ਰਮੀ ਸੰਮਤ. 1946 ਵਿੱਚ ਅਜਮੇਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨਾਲ

ਉਸਦਾ ਜਨਮ 6 ਅਪ੍ਰੈਲ 1837 ਈਸਵੀ (ਚੈਤਰ ਸ਼ੁਕਲ 1 ਵਿਕਰਮ ਸੰਵਤ 1893) ਨੂੰ ਲਹਿਰਾ, ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਗਣੇਸ਼ਚੰਦਰ ਅਤੇ ਰੂਪਦੇਵੀ ਦੇ ਘਰ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ^[3] ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀ ਸਨ। ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ 1903 ਵਿੱਚ ਵਿਦਿਆ ਲਈ ਜੀਰਾ, ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸੇਠ ਜੋਧਮਲ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਹਿੰਦੀ ਅਤੇ ਗਣਿਤ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲੀ ਜੀਵਨ ਦੌਰਾਨ ਸਥਾਨਕਵਾਸੀ ਭਿਕਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਇਆ। ਕੁਝ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਸਥਾਨਕਵਾਸੀ ਭਿਕਸ਼ੂਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ 1853 (VS 1910) ਵਿੱਚ ਸੋਲ੍ਹਾਂ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਤਮਾਰਾਮ ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ^{[4] [5] [6]}